Bana bir masal anlat. Bir varmış, Bir yokmuş ile başlayan. Tıpkı sen gibi, Bir var, Bir yok, Olsun. Yalan olsun her şeyi, Hayat gibi ve kısa.. Sahte olsun, İnsanlar gibi.. Bir rüyanın içinde olayım. Kısa, Her şey yalan, Ve her şey sahte olsun. (Arka kapak yazısı)

Başkalarını eleştirip yadırgayan insanların mükemmellikten uzak olduğunu fark ettiğimde, başkaları ne düşünür diye yaşamaktan vazgeçtim. Kendini bile anlamayan birinin bir başkasını anlayabilmesi imkansızdı nasılsa. Kendini bile sevmeyen birinden bir başkasını sevmesini beklemek budalalıktı. Herkesin kendince haklı olabileceğini keşfettiğimde de tartışmaktan vazgeçtim. Artık galibi olmayan savaşlarda kılıç sallamıyorum.

Ben bu yola çıkarken elimle kırdım camı Edeli epey oldu ateşe ilticamı Emir sayarım emir, yan demek de rica mı? Ateş ateş üstüne sefa gelmiş hoş gelmiş Ezelden boynumuza asılmış aynı türüz Ne kadar tutsak ise işte o kadar hürüz Borcumuz buysa eğer buyursun üzülürüz Çiledir baş üstüne sefa gelmiş hoş gelmiş

Dökülünce duygular kalpten satıra Kalkar mahremiyeti âşikâr olur Okuyunca insanlar gelir hatıra Mısralar adresini arar da bulur. Ağlamayı gülmeyi şiire katıp Kimileri kendini mısrada bulur Hayattır bu çıkarsın, sonrada batıp Mısralar adresini arar da bulur.

insanı anlamakla meşgulüz, üstelik görünürde hiç ipucu da yok

Sen kutup yıldızı mısın İstemesen de parlar mısın Sen de benim kadar yalnız mısın Dolup dolup taşar Yine de susar mısın Sen kutup yıldızı mısın Herkes uyurken ağlar mısın Arar arar derdine derman Nafile bulamaz mısın Şarkılara şiirlere masallara konu olur Kendine dost olamaz mısın Sen kutup yıldızı mısın Herkese yol gösterir Kendin o yollarda kaybolur musun

Albümdeki resimlerini teker teker yakmıştım Birine kıyamamış saklamıştım Saklamaz olsaydım ona da ben yandım Baktıkça yandım derdimi hep içime attım Dipsiz suskunluğum inadımdandı Kimse aldırmadı kabullendim sanıldı O suskunluk ki kırık hayallere Vurulmuş paslı bir kilit gibidir Kilitlemesi kolay bir daha açması zordur Dedik ama bunu bile anlatamadık Sonbaharın akça ağacın Yapraklarını savurduğu gibi Benim de gönlüme paslı kilitle hapsettiğim Bir daha da gün ışığına çıkarmadığım Yârin saçları

Muamma değil hiçbir şey Sen susuyorsun derin derin Bense Taşa çekiyorum sessizliğinde Körelen ağzımı…

Taşlarını iliştiremem göğsüme, Vücut bulmazsan uyutursun sen beni Ezgilerin marşları bastırsın, gelme. Görünen kasvetli bir ağırlıktan başka nedir; Küpelerimi ve küpürlerimi, Yüzümü ve eğrileri, Sen gelirsen havanın gerisini görürsün, gelme.

Her baharı dalından öptüm Umut yeşersin diye Her yaz güneşine sarıldım Günyüzü aydınlansın diye, Her sabahı sevdim, Dökülen yapraklar Canlansın diye Ama her kış ayazını Yakamadım Soğuk, zulüm, ölüm Kan, kin, nefret serpildi, Gine her mevsime, İnsanlık neslini tüketircesine.

Varlığın sağlamasını yoklayarak yapanlardanız, ayıktınız Yokla beni yani var mıyım ben, öyleysem kellem kalındır kesin Tebeşirle eşele, gözlerini yum, sonra şiirden çıkan sese bak Sanki spikerin iyi bir gole ohoho diye sevinmesi

UTANIYORUM KENDİMDEN BİR MUHSİN GEÇTİ BU DÜNYADAN EVLAT VASİYETİMDİR HİÇ MAKAMINDA EVLİYALAR HESAP DOĞRUSU BU MU? BİR NESİL GELSİN GÖZLERİNİN KAHVESİ BİLEMEZSİN… SONBAHAR FANİSİN KADIN SADAKAT ARKADAŞ BİR DÜNYAM OLSUN ON YEDİ SUSUYORUM DERYA VEFA SONBAHAR SENİ ANLAMADIM SEVGİLİ ÖMER HALİSDEMİR NEZİHA ABLA SEVGİLİ ÖLÜM BABA DEMOKRASİ ŞEHİT HAYIRLISI İYİ Kİ VARSIN EREN HASAN SABBAH ANNE DERYA EBRAR EREN ZAMAN KENDİNE İHANET VATAN KUDÜS ÇEYREK ASIR KAHVEYE ÇALAR GÖZLE

Dertli olacaksın, derdi de taşıyacaksın. Sevda yanında dert karşında olacak. Bu da yetmez. Sevdan sevdalın, derdi derdin olacak. Bak o zaman dizeler su gibi akacak. Saracak seni duygular, Üç dakikada anlatılacak. Bu sensin, hitap ettiğin Yine bekleyeceksin Ne olacak bir sonraki şiirin? O zaman yazan sen, Dizelerin sanki bir desen Yine O sensin SEN!

Aşk ve ölüm, hayatımızın vazgeçilmez iki gerçeği. Aşk, aldığımız nefesin iksiri, kuvveti, kudreti değil yalnızca; hayatın kendisi. Hayat bir aşk ürünü değil mi? Kışta kuruyup giden çiçekler, yapraklar, tomurcuklar yaşam aşkının sonucunda dirilip bahara hazırlanmazlar mı? Ya ölüm? Aşk kadar gerçek değil mi? Aşk sarmalı kadar insan hayatının içinde değil mi? İnsan, ölümüne doğru koşan, hayatı ölümüyle birlikte yaşayan, her an ölüp dirilen, her an ölüm korkusunu ensesinde hisseden varlık. İnsan yaşamını var ed

bana bir sen’ler oluyor sözlerinden bana bir sonsuzluk dokunuyor uzamsız bana bir sen boyanıyor bakışlarımdan bana bir sen sayıklıyor tüm şarkılar bana bir sen şakıyor gülün bülbülü bana bir sen kokuyor tüm çiçekler...

çıktım da ne oldu huş uçurdular un gömleği önden giydim sandılar ne yaptım peki? akla kalkışmadım ne yaptım peki? ver de kurtulmadım almacada iş tuttum vurmacada kırmacada gönül katılığı neymiş gördüm anladım zalimler güzel güler diye bir levha şuramda

Fani dünyaya alaka gösteren, beklentiye giren huzur bulmaz. Aksine “bu bana lazım değil” diyen ve Hakk’a gayret eden bahtiyar olur.

Affedip sustukça hançerin vurdun Sen beni kapına kul istemişsin Bir daha ayrılık olmasın derken Yanından ırağa yol istemişsin

YARAYI SEVERİZ YARALAYANDAN ÖTÜRÜ Çok değil bari çocuğum gözlerini senden alsın istedim, Zira ben gözlerimi senden alamıyorum da.