Albümdeki resimlerini teker teker yakmıştım
Birine kıyamamış saklamıştım
Saklamaz olsaydım ona da ben yandım
Baktıkça yandım derdimi hep içime attım
Dipsiz suskunluğum inadımdandı
Kimse aldırmadı kabullendim sanıldı
O suskunluk ki kırık hayallere
Vurulmuş paslı bir kilit gibidir
Kilitlemesi kolay bir daha açması zordur
Dedik ama bunu bile anlatamadık
Sonbaharın akça ağacın
Yapraklarını savurduğu gibi
Benim de gönlüme paslı kilitle hapsettiğim
Bir daha da gün ışığına çıkarmadığım
Yârin saçları gibi savrulan hayallerim
Sert esen rüzgara karşı duramaz
Dökülür kararan kaldırımlara
Ağaçtan düşen bir yaprak misali
Zalim rüzgara oyuncak olur
Nereye isterse oraya savurur