Niçin çektin aramıza bu nikabın Haram eyledin gözlerime afitabın Hasret gönül bağım mahbubene Gel ey sevgili, okşa saçlarımı merhametinle... Sevdan mürare yılgın dudaklarımda Çıktım bilinmez bir firara ıslak sokaklarda Bir tanrı yakardı cehenneminde Bir de sen yaktın ey sevgili, bakışlarında Kurşuni sabahlara uyanıyorum her gece Yüreğimde pare pare yarelerin faili Karanlık bir güneş kadar anlamsızım yokluğunda Gel ey sevgili, gel ey sevgili.

Bana bir masal anlat. Bir varmış, Bir yokmuş ile başlayan. Tıpkı sen gibi, Bir var, Bir yok, Olsun. Yalan olsun her şeyi, Hayat gibi ve kısa.. Sahte olsun, İnsanlar gibi.. Bir rüyanın içinde olayım. Kısa, Her şey yalan, Ve her şey sahte olsun. (Arka kapak yazısı)

Albümdeki resimlerini teker teker yakmıştım Birine kıyamamış saklamıştım Saklamaz olsaydım ona da ben yandım Baktıkça yandım derdimi hep içime attım Dipsiz suskunluğum inadımdandı Kimse aldırmadı kabullendim sanıldı O suskunluk ki kırık hayallere Vurulmuş paslı bir kilit gibidir Kilitlemesi kolay bir daha açması zordur Dedik ama bunu bile anlatamadık Sonbaharın akça ağacın Yapraklarını savurduğu gibi Benim de gönlüme paslı kilitle hapsettiğim Bir daha da gün ışığına çıkarmadığım Yârin saçları

bana bir sen’ler oluyor sözlerinden bana bir sonsuzluk dokunuyor uzamsız bana bir sen boyanıyor bakışlarımdan bana bir sen sayıklıyor tüm şarkılar bana bir sen şakıyor gülün bülbülü bana bir sen kokuyor tüm çiçekler...

Dünya, Dışarıdaki özgür insanların eliyle hayattan bıkmıştır. Ben, siyasi mapusların tarafındayım. Yakama fahri ünvanlar yapıştırmayın lütfen, Akademik insanlardan aklım bir şey almıyor, Ben, savadsız insanların tarafındayım. Güneşin üstümüze ışık göndermesinden değil Ben, karanlığın tarafındayım. Erkekler, sizlere güvenemiyorum artık Ben, kadınların tarafındayım. Dünyayı bu hale getiren çok bilenlerdir Ben, bilmeyenlerin tarafındayım. Çok konuşanların değil, Susanların tarafındayım.

Dünyaya yeniden gelsem yine ÖĞRETMEN olurdum! Kitapta geçen olaylar 25 yıllık meslek hayatımda, öğrencilerimin iz bırakan yaşanmış öyküleridir. Ufak tefek dokunuşlar olsa da hemen hepsi gerçektir. Şiirler ise hikayelerin mısralara dökülmüş halidir. “Her Eylül Bir Başlangıçtır” hikâyesi ülke genelinde düzenlenen “Hasan Âli Yücel Edebiyat Ödülleri Öğretmenler Arası Kısa Öykü Yarışması”nda ödüle layık görülmüştür. “Her Dokunuş Bir Umuttur” hikâyesi ise 24 Kasım Öğretmenler Günü dolayısıyla öğretmenler a

Kalmak istemem mürekkebin ruhunda Yok olma arzusu vardır içimde Unutulacak kadar ölmekle gel Aselya İnsan olmak budur belki de Ne insana ne yarına sözüm yoktur. Ya bir varlık vardır Ya yokluk bile yoktur. Ne varla varsın ne yokla yoksun Unutulacak kadar ölmekle gel Aselya, olacak olsun.

Biz kimi zaman attığımız tweetlerle adaleti sağladık, kimi zaman sosyal medya gönderileriyle hasta çocukların tedavisini… Gaz kuyruğunda beklemediğimiz için nankörlükle suçlandık; okuduğumuz bölümlerden mezun olup sıranın bize ne zaman ve neye göre geleceğini bilmediğimiz atama kuyruklarında beklerken.

Gülüşlerini seviyorum ben senin Kahkahalarını, susmalarını Haberin olmadan gözlerine bakıyorumGülen gözlerini seviyorum, ben seninSeni yüreğime ekiyorum Büyütüyorum içimde ben seniKimse görmesin istiyorumSeni seviyorumSen kanatlanıp uçuyorsunBir kuş gibi yüreğimdenDalıyorsun gökyüzüneBakıyorum ardından, özlüyorumBir kâğıt bir de kalem alıyorum elime Yazıyorum seni yeniden yüreğimeSeni seviyorumGüneşi sever gibiSana hiç değmeden, dokunmadanSeviyorum ben seni...

Gözler Geriye baktığımda ne çok sevmişim Çiçeği böceği, Gördüğüm güzel her şeyi Ama seni sevmek başka Sadakat, hasret, pişmanlık karıştı gitti Hatıralarım, okyanus gözlerinde son bakışta bitti. Git yolun açık olsun Bil ki mezarda bile sönmeyecek içimdeki kor Otuz yıldan sonra bunu söylemek zor Ama boş ver canın sağ olsun, Benden yana hakkım helal olsun Dağlar Özügüç

Hasret ağlatır beni Gözyaşımda bir gemi Uzaklardan sor beni Anılarda bul beni.

BEN BUYUM Bir söz vardır beni tarif eder Olduğu kadar olmadığı kader Benim bütün yazdığım şiirler Elimin dilimin döndüğü kadar. Eksik kusur aramayın dostlar Olmadığı kader olduğu kadar Benden daha iyi yazanlar var Devede kulaktır sadece Oktar. Mehmet Oktar

Şiirsiz bir yaşam boşa yaşanmıştır der bilge. Yunus Emre'lerin Mevlana'ların ve nice şairlerin yetiştiği bu topraklarda günümüzde şiire olan ilginin bu denli az olması elbette kabul edilebilir değil. Bu nedenle insanlara güzel şiirleri ulaştırmak için oluşturduğumuz Şiir Seti'miz karşınızda! Limanlar Sizin Olsun/Zeynep Perçi Yer Gök Mavi/Dilek Yavuz Sözüm Sensin/Demirçivi Sensizlik Kokuyorum/Ayşe Altay Ucunda Ne Vardıysa Aşk'ın Hep Sana Dokundu/Fatoş Yekeler Ölelim mi Kızım/Ömer Altıntaş

TOPLU İNTİHARLAR VAR BU ŞEHİRDE Ağlara yürüyen balıklar Bahçıvana boynumu kes diye yalvaran fidanlar Mahpus kapısına ayaklarıyla giden özgür ruhlar Anlayın artık Toplu intiharlar var bu şehirde Aynalarda suretler kesiliyor Ağaçlar eteklerini toplamış kaçıyor Bu ağaçlardan eğitilenler kalem Eğitilmeyenler tabut oluyor Toplu intiharlar var bu şehirde Adalete hasret Adaletsizliğe dilini yutmuş Ucu kendine dokunana kadar susmuş Gazete manşetlerine düşüyor haber Toplu intiharlar devam ediyor İpin ucuna getirilip

Hayat en çok da seveni sınar, çok seveni... Bekler durur, vazgeçsin ister Söyle bana güzel gözlüm, söyle Ben vazgeçebilir miyim senden Mümkün mü bu, mümkün mü? Mümkün değil...

En değerli armağandı ömrüm Kendimi saracak bir diken ördüm Bir Gül'ün dikenleriyle Güzel olduğunu Gördüm.

Yaşadığı zorluklara, acılara, her şeye rağmen umudunu yitirmeyen serebralpalsi hastası Ayşegül'ün gerçek hayat hikâyesi... "Biz insanlar ölümün farkında olan tek canlı türüyüz. Belki de bu yüzden ölümümüzden sonra dünyaya bir iz bırakabilmenin peşindeyiz. Kimimiz dünyaya çocuklar getirerek yapıyor bunu, kimi icatlarla, kimi de senfoniler besteleyerek. Ben de yazmayı seçtim ve size kendi hikâyemi anlatarak yapacağım bunu... Çünkü dünyaya benden küçük bir anı kalmasını istiyorum... Umarım bir gün herkes kendi

Günler azaldı... Ve yıllar çok hızlı geçti. Geçti... Ömrümüzde ne kadar görmemiz gereken acı varsa. Geçti... Ayrılıklar geçti... Çiçekler soldu, insanlar öldü ve insanlar oldu. Evet, zaman öyle de geçti, böyle de geçti. Geçti de... Yüreğimden her şeyi geçirdi, bir tek seni geçiremedi... Yorgunum ve yalnız bunun için büyüdüm... Şimdi ölesim var. Ölelim kızım... Beraber ölelim. Yaşamak güzel değil çünkü. Hem nerede yaşadık ki? Ölelim çünkü iyilik bizi öldürür. İyi olmanın iyi bir yanı da kalmadı artık. İyilik

Mevsimlerden sonbahar, aylardan Eylül Ortalıklarda görünmez oldu Bülbül En sevdiğim çiçek Lale ile Sümbül Unuttuğumu sanmayın baş tacıdır Gül Düşünceleri sıralarken araya koy Virgül Aşkın, sevginin, inancın sembolüdür tabi ki Gül Şifa için, dertlerin için, sıkıntıların için hep Gül Ev mahremiyeti için en iyi örtüdür perde ile Tül Ateş söndükten sonra geriye kalır Kül Olmazmış Günahsız kul ile dikensiz Gül Rabbin huzurunda yükselmek için biraz Bükül Günahlarından yavaş yavaş bu şekilde Dökül Tek dileğimdir d