CAİ P YONG seni çağırıyorum. Aşk şarabını çabuk getir. Merhamet et ki yetiş de gamsız gönüller uyansın. Aşık olanın sesiyle derim ki yar çok şirinsin. Seni çok mecnun etti; sabah akşam inliyorlar. Yüz Leyla yüz zin olsa bir tek tüyüne değişmem. Sen çok aşık mecnun ettin sabah akşam inliyorlar. Kaç yıl gördük, sevdamız sanki hepsi bir rüyaydı. Zevkle bulunduk eşsiz ilim sohbetinde. Şeyhlerin gülü elinden kaç aşık düştü cezbeye. Bu keyif lezzetten sonra ayrılık rüzgarı esti. Yeminler olsun ki size hayalimden

İsmail Biçer; Birçok dergi ve gazetede yazdı, yazmaya devam ediyor. PEN Yazarlar Derneği, Bilim ve Edebiyat Eseri Sahipleri Meslek Birliği, Cemal Süreya Kültür Sanat Derneği üyesi. Şiirleri ve yazınsal çalışmaları çeşitli ödüllere değer görüldü. İlk şiir kitabı Sessizlik Kuyusu 2009da, ikinci şiir kitabı Töz 2010da yayımlandı.

Biriktirdiğimiz buruk bir hikâye bizimkisi Bekledikçe sessiz bir iklime bürünür anılar Suyun sinesine vurur bakışımın kanatları Saklandığın şehir aksıyor sonunda bak

Tirej, Siirtli bir delikanlıdır. Birgün İstanbulda dolaşırken Çinli bir kıza rastlar ve bir anda ona aşık olur. Fakat Çinli kızın izini kaybeder. Bu da onun felaketinin başlangıcı olur. Tirejin öyküsünü ve Çinli kızın peşindeki bu aşk serüvenini soluksuz kalarak okuyacaksınız.

Bir kum saatindeki kum taneleri gibidir yaşadıklarımız, akmaya devam edenlerin yanı sıra kalır bir yerlerde, sonsuzlaşır bazıları da... Yanımızda, avucumuzdadırlar sıkı sıkıya. Engin Şenaydın Sungur, belki de çoğumuzun unuttuğu, insanı, insanın insanı sarmasını, insanın yaşamı sarmasını, sarmalamasını anlatmış aslında anılarını yazarken. Bir Cumhuriyet kadınının, 1927 yılında atmaya başlayan yüreği, bir tarihin içinde, sevgisinin izinde.

Çavlan Gençer'in şiirlerine bulutsu bir yağmur dokunuşu... Yağmuru da örgütler bu şair. Ne hayatın, ne aşkın, ne de umudun yazıklanmasına ve yalnız yağan bir tek gözyaşına bile izin vermez. Ağaçların önünde nöbet tutan bir obua sesidir sanatı. O benim için gerçek bir şairdir. Çok üzülürse Latin, laterna çalan bir mızıka sesidir de! Mızıkçıları hiç sevmez. Hayata yanlış akor basanlardan da nefret etmez. Gıcık olur, isyan eder, taviz vermez, o iyi şiir yazmasının ötesinde bir obua sanatçısıdır. İnsanlık nefe

Oyun oynamayı severim. Uzun yıllardır oynadığım oyunlardan biri, anı ve o anda bulunan nesneleri resme dönüştürmektir. Anı bir nevi resmileştirmektir. Kendime her yeni şehirde üç renk hakkı veririm. Bir kırtasiyeye girip şehre uyan üç renk alırım. Tebeşir, lastik, peçete, kömür gibi karşıma çıkan şeyleri de toplayıp kullanırım. O yüzden resimler, o anın bir aynası, okuduklarımın, yaşadıklarımın bir yansıması olarak bir tür günlük niteliğindedir. Resimler, günlerimin renkleri, ruhumun hareketlerinin şek

Ağaçtan düşmüş hissi veren Dünyanın neresinde duruyordu? Aniden bacağa saplanan kramp Lamba bile aydınlıktı Kar bile bembeyaz Bir zamanlar tenezzül edip bakmadığı günbatımının hasretinden yanıp tutuşur bir halde Parmağını uzatınca sahte bir baloncuk gibi sönecek olan zamana baktı. Kirpiğine batan zamanın suçuydu hepsi Tren camları ağlıyor.

yürümek peşi sıra dalgalarla sürüklenen tebessüm kıyıya çarpar duygularım ilmek ilmek içimde sürgün sen kusursuz sabaha doğmak gibisin aramızdaki ağır mesafeyi köprüleyen sesin istisnai güzü üstüne giymiş bütün iklimlerimdesin bütün iklimlerimdensin

Erkekten bakınca Görülür kadın Camdan bakınca Uzar seğiren saçları Bir kırlangıç kanadı başlar Gerçekten sevilince Serpilir kadın Avucuna reçineler bulayıp Bir yudum soluklanır çeşmede Erkekten devşirince Kaybolur kadın Boynuna demirden kolyeler yapıp Düşlediği papatya bahçelerinde

yaşamak, ödünç bir ceket gibi sırıtıyor beni bir güzellik yap kendi güzelliğinin harici öldür beni esmer. ben üstlenirim cinayeti

Esmer ezgilerde asi ruh, Zuhursuz alem, şefsiz orkestra. Çalar dinime notalar, Koyu renkler vuku içerimde.

In fact, we bicycles are the best friends of children. We give them their first feeling of freedom, their first feeling of controlling an object which is as big as their own bodies. With us, children learn that by the help of their meticulous minds, their muscles can diffuse into metal; their blood can pass through our cables and chains. Then they learn that the life they have is a gift and a bicycle is a useless combination of metal pieces if they do not ride us. They love us and we love them.

Sahi mutluluk neydi, nasıl bir şeydi? Kuantum düşünce tekniğini denedi, ama beyni ve kalbi kesinlikle bu emre uymuyordu. Kuantum düşüncesi evrende var olanı tanımlayan bir düşünce biçimiydi; bu düşünceye göre, evreni ve yaşamı, gözle görülmeyen ama varlığı her zaman hissedilen varlıklar yönlendiriyordu. Göreceli veya elle tutulur bir şey miydi? Yoksa, sadece his veya duygulardan oluşan bir tepkime miydi? Işık gözle görülen bir varlıktı ama elle yakalanabilen bir madde değildi. Mutluluk tarif edilmez, ancak

AP CANO (CAN AMCA) / FATOŞ TEKBAŞ Şu bir gerçek: İnsan, hayatında defalarca âşık olabilir, her seferinde bir şeyler yapma gayreti, sevgiliye kendini kanıtlama derdi bitmez. Sen bu aşkının son olduğunu nereden biliyorsun. Ömür boyunca minnet duyup sevebilirsin. Aşk zamanla sevgiye dönüşüyor. O, kalbini artık heyecanlandırmıyor. Zamanla senin uzvundan bir parça haline gelebiliyor. Ona bir şey olursa, canın çok acıyabilir. Ben ömür boyu sevgiyi aşka tercih ettim. *** Bu saatten sonra kentli kadın Nisa gitmi

Kurulur bir Ulu divan Orada görülür davan Sökmez forsun iner havan Adaletin yoksa eğer Yaşam bir kuş konar göçer Mevki makam elden uçar Seni gören senden kaçar Adaletin yoksa eğer Zeki Ateş Kul biçare Dokundurur zülfü yare Son çırpınış etmez pare Adaletin yoksa eğer

Etrafı saran bir yığın sorunlar umudun kapısında kuyruklar oluşturmuştu kordon boyu her yanlış bir doğruyu alıp götürürken hayatımızdan beklentiler beklemeye kalmış olsa gerek otobüs duraklarında karıştırdım dünyanın kanallarını uydumdan en güzel görüntüyü gökyüzünde yakaladım gece , yıldızlar ayışığı ve yalnızlık yeryüzündeyse bir gölge gibi peşimizde dolaşan acımasızlık bir zarfa koydum hayatımı postaladım yarınlara adresim yine aynı sürgünlü sokak fani dünya

YALNIZLIĞIM ÇIKMAZ SOKAK Yalnızlık sokaklarında dolaşıyorum Bir kolumda ben diğerinde yalnızlığım. Karşıma çıkınca bir sokak, İçeri giriyorum korkarak, Sanki beni yalnızlığımdan kurtaracak, Sonuna kadar yürüyorum, Önümde koca duvar olmuş yalnızlığım, Yalnızlığım yine çıkmaz sokak...

Kederin ağzında keman kuşları Herkes dans ediyor benimle Aşk beni sonra öpecek..Kuyu yalnızlığına çekilirken...Uzun bir gün başladı...Ateş çemberini yalıyor...Yutkundum...Genzimde kül, köpük, ılık bir sızı süzülüyor sokağa...Karanlık adımlar kemirirken şehri...Birkaç dal çilekli anı...Saksıda kırılan ev...Tuhaf bir şaşkınlıkla ışığa doğru büyüdüm... Ağarabilir, negatif fotoğrafta, esmer yüzüm...Tenha yüzüm... Hayat Aşk beni çilekler üşürken...

Yapayalnız uyandım bu yabancı şehirde Yağmur boyuyor Her şeyi kendi rengine İçime doldu dilsiz hüzün, ağır gerçek Bir kez daha gitsem ve ağlasam evimde.