Kitap İçeriği Daha çok... Anlatırım hikayeler Çiçek açıp, kuş uçtukça Ve doğdukça insan Lakin anlattığım hikayeler Zoruna gidiyor gerçeklerin.

Yaşadıklarını kalem ve kağıtla tarif etmek zordur. Çünkü acının kelimelerle ifade edilip öylece anlatılıyor olması zoruna gider insanın, karşısındaki çektiği acıdan bir haber yaşarken. Bu ifade edilişi layıkıyla yerine getirmek genç kalem Yusuf Öztürk'ün harcıymış meğer. Şiirlerini ve acılarını derlediği bu kitapta kalbinizden bir parça bulmanız dileğiyle. Kendine özgü kelimelerinin ahenkle dansına şahitlik etmek gurur verici, kalemine sağlık. İrem SEVRUN

Nurullah Genç, Rüveyda adlı şiir kitabında en çok beğenilen şiirlerine yer veriyor. Şairin yılların birikimini bir araya getirdiği kitabına adını veren "Rüveyda"ya en güzel seslenişini şu dizelerde görüyoruz: Sular köpürmemeliydi Rüveyda Kırılmamalıydı ıslak dalları hasret servilerinin Ben zehire alışkınım, şerbete değil Rüyalar nefret eder avare duruşumdan Kâbuslar çeker ancak derdimi yeryüzünde Sen gün boyu simsiyah bir ufukla beraber Ben her gece bir Mehdî türküsüyle çilekeş Yargılamak için zeval kayıt

Ufuk Akbal hangisi? Kimine göre havada asılı kalan mütereddit yumruğun şairi, kimine göre bütün olan bitenin kıyısında adeta şen bir diğerkâmlığın kuyumcusu. Ve kimine göreyse şiirlerindeki aslına aykırı dikiş olmasaydı sadece basit bir paparazzi. Sağcılık Şiirleri, 2010'lar Türk şiirinin ironik-politik şiirlerle bezeli, kült ve uzun süredir kayıp kitabı.

Neşeyi bulsam da avunsam yine Gençliğim beyhude soldu gurbette. Kederli, yaralı, hasta gönlüme Bir aşkın zehiri doldu gurbette. Saadetten, neşeden, huzurdan ırak Gözlerim kan döksün, erisin bırak. Beklerim bir türlü doğmuyor şafak Gündüzlerde gece oldu gurbette. Yasından karalar bağlayan âşık, Irmak gibi coşup çağlayan âşık, Durmadan günlerce ağlayan âşık, Derdine dermanı buldu gurbette.

Şiir yazarım Şiir okurum Şairim diyemem. Henüz gönülleri fethedemedim Şarkı söyleyemem ama Çok isterdim nağmelerle İçli dışlı olmayı Sesler dünyasına ses vermeyi. Armonik müziği de severim. Kuğu Gölü'nün Okşayıcı sesleri Kulaklarımı okşuyor şimdi. Hele keman sesi Yüreğimi deler geçer sanki! Bir zamanlar Bir keman sesi Yükselirdi komşudan Bir gün Sustu birden! Şimdi Bu akşam O keman sesini anımsadım Gürültüleri arasında klaksonların! Ve kuzum kuğucuk diyorum ki; Anılar ne derse desin Yaşamak zorundayız Herke

KUM ZAMBAKLARI Bu sabah o koyda dolaştım durdum Suskundu sevdiğin kum zambakları Bu gam neden diye onlara sordum Küskündü sevdiğin kum zambakları Dalgalar kıyıya vurdukça vurdu Kalbimi taşlara attılar sanki Hicran denizine böyle savurdu Umudum ufukta yaslı inan ki Hazan rüzgârları ağıt yakıyor Yollarda süründü solan düşlerim Ayrılık buğulu camdan bakıyor Nereye saklandı o gülüşlerim Benal Özçelik

Bütün zulümler bizi buldu Tankla vuruldu gençliğimiz Bazen sesli bazen sessiz Karanlıklar çöktü bir yana Yaraya ilaç aradık, yok Kayıp yollarda yürürdük Bilinmez ülkelerin diyarına Karlı dağlarda ıslak yağmurda Gençliğin sıcak teri silindi Ömür kırılgan, şefkat yorulmuş İhanet sarmalıyla vurulduk...