Ne yaşadığımızı yanında olmak için can attığımız im-rendiğimiz o güzel vicdansızlar çok iyi bilir... Onlar vicdanlarıyla ezip geçmekten yorulmazlar biz sevenleri... Sadece onların vicdansızlığıyla yaşama tutunup bir şekilde hayatımıza devam eden insanlar her zaman gerçek sevenlerdir... Şimdi herkesin yokuluğu kendine, herkesin rakı sofrası ayrı, bir tek yaşadığımız dünya aynı diye bunu umut edebilir vicdan sahibi sevenler... ( BEN )... Yazanlar değil yazdıranlar VİCDAN_SIZIDIR hayatın bütün evrelerinde...

İki saat sonra gelen ilk yardım ekibi ve itfaiye hemen yangını söndürerek yaralılara yardım etti. Yerde yatan suratı paramparça olmuş adamı alıp ambulansa koyan sağlık görevlileri adamı hemşireye emanet ederek diğerlerine yardıma gitti. Ambulans şoförü ambulansı sürmeye başladı ve yüzü paramparça olmuş adama oksijen maskesi verildi. Hemşire ayağa kalktı ve şoförle konuşmaya başladı. O esnada yüzü paramparça olduğunu zannettiiği adam ayağa kalktı ve yüzündeki maskeyi çıkardı. Sonra belinden bir bıçak çıkarar

Zorlu bir büyüyüştü bu, gitgide büyüyen bir ur gibi sancılı. Neredeyse her gece ağladık, kimseye göstermediğimiz gözyaşlarımız; kirli yastıklarımızda kurudu. Gece yarısı zifiri karanlıkta el yordamıyla kapıyı ararken bulaştı elimize kan. Üç kardeş kaldık; biri ayrı anne ve babadan... Nerede olduğunu bilmediğim o kardeşimi özlüyorum. Ondan ayrı olmak benim hatam biliyorum. Çevremdeki herkese büyükmüşüm gibi davranmam üzerime binen ağır yüktendi ama neticede çocuktum yahu. Sahip çıkamadım ona, belki de organ

29 harfi bir daha yazana, Kerem'in Aslı'sına, Mecnun'un Leyla'sına... Kalbimin sana akışına, Gelmişine geçmişine, Gözlerimin yaşına, Yalnızlığımın başına yemin olsun ki; Bir daha gözlerine şiir yazarsam, Yâr Ağacı'na assınlar beni!

Günlük hayatın telaşları, öncelikleri unutturmaya çalışsa da seni bana. Sen unutma beni Allah'ım. Her nefesim senin rızan olmasa da gönlüme düşen aşkta senin rızanı arıyorum.

Zulüm, işkence, şiddet, tecavüz, ensest dramı yaşayan öksüz ve yetim bir kız çocuğunun yaşadığı acıların, korkuların yetişkinlik döneminde yaşamını nasıl derinden etkilediğini anlatan bir eser. Gerçek yaşanmış acılarla dolu olan bir hayat hikayesi...Bu eser, binlerce Yasemin'den sadece birinin sesi.. O duyulmayan ses, kulağımda çığlık çığlığa yankılandı. Bir sesi binlere duyurmak, binlerce Yasemin'i yaşatmak istedim.

Sodfa bir ruh ve sen bir ruhla başbaşasın. Onu incitme, onu yok sayma, ona iyi bak, onu koru... O sen olsun; sen de o... Yeter ki ona sevgini ver, sevgiyi öğret.

Zulüm, işkence, şiddet, tecavüz, ensest dramı yaşayan öksüz ve yetim bir kız çocuğunun yaşadığı acıların, korkuların yetişkinlik döneminde yaşamını nasıl derinden etkilediğini anlatan bir eser. Gerçek yaşanmış acılarla dolu olan bir hayat hikayesi... Bu eser, binlerce Yasemin'den sadece birinin sesi.. O duyulmayan ses, kulağımda çığlık çığlığa yankılandı. Bir sesi binlere duyurmak, binlerce Yasemin'i yaşatmak istedim.

Giderek kuruyup çorak bir tarlaya dönüşüyor hayal tarlam. Öldüğümü sanıyorum. Söyler misiniz, ölüm insanoğlunun alacak nefesinin kalmaması mı yoksa kuracak bir hayalinin olmaması mıdır?

Sahi; Kaybedeli ne kadar oldu bu Aşk'ı? Kim kimden gitti, kalan ne için kaldı? Aslında kalanla gidenin açık ve net bahaneleri vardı. Kısacası; İkisi de haklıydı. Hangi film olduğunu hatırlamıyorum şu an, öyle bir söz söylediler ki; Sanki kalan ve gidenleri bir çırpıda özetlemiş gibiydiler. "Hep bir 'kalanı' olduğu için bir gideni, hep gideni olduğu için bir 'yalanı' vardır sevdaların." Tıpkı aradığımı bulmuş gibi elime geçen ilk nesne ile avuç içlerime not alıyordum bu sözü. Daha sonrasında tekrar hatırlaya

bunca hengamenin ortasında gözlerini gözlerimle bölüştün yarısı sana yarası bana umut olursa kahkaha da atar insan umut ölürse tebessümü zül bilir lisan

Neden Sustunuz ?Açmadan geçemezsin kapıdan,Elbette biliyorsunuz,Hepsi korkudan.Her şey yoluna girecek , Fakat,Hep sonradan, sonradan.Bir yerden siz de tutun şuradan, buradan.Üzerini örttüğünüz şarap masalarından,Çekin seccadelerimizi!Ey Müminler;İsrail ve diğerleri kirletti tüm şiirlerimizi.Yaşanabileceklerden fazlasını yaşattılar,Ve ''NEDEN SUSTUNUZ?'' diye hep size soracaklar.Fillerin kustuğu gün yeryüzüne,Susanlar ve izleyenler dökülecek cehennem küllüğüne.Kainata tapma.Allah'tan başk

gül sen gül sen iyileşeceğim öp sen ne diyeceğim gülüp öpsen,evreni değiştireceğimgülüp geçsen ölümü göreceğim

Beni, bana anlatan yazılarım var benim,Kendimden bile sakladığım iç sesimde prangalı kalan,Yayınlanma yasağı bulundurduğum,Kendi içimde kırmızı mühürlü sözlerim var..!Yasaklı duygularım var benim,Anlatsam anlamayacak bir yığın insan müsvettesi var.Kalıcı gibi görünen oysa yıkım gücü olan düşlerim ve düşüncelerim var..!Her şeyim varda bir tek senin "rüyan" yok hayatımda..!Şimdi gerçekle – rüyanın tam ortasındayım..!‘' HAYAT DENEN KAVGANIN HEM EN MASUMUYUM,HEM DE EN ÇOK VURULANI..!Anlatamıyorum yine ANALARI

Mesnevî, yediyüzyılıaşkınbirsüredenberidünyanın her tarafındatercümeleriyapılıpokunan, birçokşaire, düşünüreilhamkaynağıolannadidebireserdir. Bu eser, Türkçemizemanzumveyamensurolarakdefalarcatercümeedilmiştir. Kendisi de birşairolan Ahmet MetinŞahin'inmanzumolaraktercümeettiğieserdeHazretiMevlânâ'yaaitolan 25.772 beyitbulunmaktadır. Bu beyitlerİngilizProfesör Reynold Alleyne Nicholson'underlediğinüshadantercümeedilmiştir. AyrıcabukıymetlieseribüyükmutasavvıfŞefikCan'ınesereönsözolarakyazdığı ‘MevlanaveMesn

Kimse sana benzemiyor biliyor musun? Kimse senin gibi bakmıyor, gülümsemiyor, muziplik yapmıyor. Karşılaştığım her insandan bir parça sen arıyorum mesela, senmişsin gibi güzel bakıyorum ama yine içi yanan ben oluyorum. Anlayacağın bulamıyorum, seni ya da sana benzeyecek bir tutam insan. Boynum bükük yine devam ediyorum sana geliyormuşum gibi adımladığım o soğuk kaldırımları. Kimi zaman yolda yürürken elimi yumruk yapıyorum, kimi zaman sağıma, soluma bakıp gülümsüyorum... Sanki sen oralarda bir yerdeymişsin