" Bağlayan hiçbir şey yoktu bizi Ve biz hesapsızca severdik sonunu bilerek Her tartışma sevgi sunumlarıyla kapanırdı..." Şair, kitabı için "birçok hayat ve birçok insan barındırdığına inanıyorum" diyor. Hadi o zaman "iyi duyumsamalar" sizlere...

"Göbekli Bulut Ailesi, on değişik hikâyeden oluşuyor. Hepsinin karakterini seveceksiniz. Çünkü bu hikâyeleri okuduğumuzda bize aslında hiç de yabancı olmayan kişiler ve olaylar gözümüzde canlanacak. Bu tanıdıklık hissinin sonunda çıkaracağımız dersler ne kadar da çoktur. Nazan Ekinci, oldukça anlaşılır bir dil ile bu kitabı sizlerin beğenisine sunuyor. Bir ilk kitap için oldukça başarılı."

"Yükselmek, göksel ve tanrısal bir yüceliğe yaklaşmak için, maddi dünyaya egemen olan haksızlıklar, adil olmayan durumlar karşısında, acı ve merhamet duyma yetisine sahip olabilmek gerekiyor. Maddi dünyanın ve maddenin egemen olduğu ilişkilerin adil olmadığını, insanlık tarihinden ve günümüzde hâlâ adalet arayan insandan biliyoruz. Adaletin olmadı yerde acı kaçınılmazdır; ancak haksızlık karşısında acı duymayan bir ruhun, maddi evreninden sıyrılarak yukarıya çıkması ve kendi varoluş ereğine ulaşması mümkün

"Bambaşka bir şiir bu Can'dan koptu dizeler İksir sanki ne girdiyse içime Bambaşka kokuyor toprak gibi"

"Diyelim ki bir gece götürüp koydunuz önüne Çocukluğunu (Çantasında taşısın diye mandalina Annesini hatırlasın diye ballı muz Haydar Ergülen okusun diye nar) Bulutların göğünde kahve aşeren Hamilesiz bir kadının gülsün diye Yarı gövdesiyle kapı eşiğinde Sen kimsin? Ya sen? Peki ya sen?"

"Günümüz modern şiiri karşıt olduğu moda akımlardan uzak dururken gizliden gizliye de imgeyi görselleştirmekte en çarpıcı yöntemlerden sayılabilecek dekonstrüktivizmden beslenmeyi ihmal etmez. Bütünlüğün parçalanması arzusu aslında modernin şu üç ilkesine duyulan güvenin azalmasıyla ilgilidir: Biçimin içeriği takibi, biçimin saflığı ve malzemenin dürüstlüğü. Saflığın, dürüstlüğün, meselenin tereddüt uyandırışı zaten şiirin nüvesiyken fonksiyonel veya rasyonel olan geçerliğini yitirir ve ortaya alt metinleri

Bağırıp ovayı kaldır- dağımızda çalkalansın yankısı Seken kuşların yaralı; Kanatlarını, sızlayan topraklarda sar! Yüreğimizin dalları nehirlere; Eğilsin..."

"göçmen kuşlarından sonra durmadan değişir buraların havası ne çevre kalır ne denge"

"uslanmaz bir dünya sarhoşuyum gündüz şiir içer/ geceleri mısra dizerim boğamaz sular, vuramaz bu sözler beni su da, söz de benim şiirin öz kızıyım ben bir sana yenilirim..."

"önce sen kalırsın ötede En son adın kalır unutma! asıl aşk adı yok yangınlardan geriye kalandır"

"... Aşk bana beyaz öylesine geçiyormuş oradan kimseler görmemiş, çekip gitmiş o yaz"

Mazeret Babasız kalmanın çeyrek asrında Zamanın dindirdiği söylenen acıların toplamını Yaşama bölüp eksik kalanlarını misliyle çarptım Sonuç çoğalan dünyanın içsel yalnızlıkları Ta uzaklardan seslenirdi babam: Uzan! O dalın üzerindeki kitapları kopart Seni bana anlatsın Ben ağaca tırmanmak yerine Yere düşenleri almayı seçtim Ben toprağının başında sana layık olmadıklarımla geçirdiğim Bir ömrü ateşledim Ben küllerini cebimde gezdirirken Nefesimi ölümle yüzleştirdim Şimdi her şey akıp giderken Dallarında

... Onun derslerle başı hep dertteydi. Okulu, dersleri, ödevleri sevmiyordu. Hayatı, bir gün o hiç sevmediği okulda değişti. Ve o, herkesin parmakla gösterdiği, gazete köşelerinin ve televizyon programlarının sürekli konuğu olan "Bay Küçük Ressam" oluvermişti. Sadece çocukların değil, büyüklerin de çok seveceği bir öykü kitabı. Okuyacaklarınız size çok tanıdık bir o kadar da çok samimi gelecek.

İmge merkezli şiirin temsilcilerinden Tuğrul Tanyol, retorikten ve öykülemeden uzak duran, lirik şiirler kaleme aldı. Yazılarında Yunus Emre, Nedim, Yahya Kemal, Ahmed Hâşim, Cahit Sıtkı ve Oktay Rifat'a değindi. Şiirin her şeyden söz edebileceğini, ancak güzel olması gerektiğini savundu. 'Soygun Çâğı'nda yaşadığını söyleyen Tanyol, Rimbaud'nun 'Sarhoş Gemi'sindeki gibi denizin şiirine gömülerek, aynaya ve suya yansıyan zamanla hesaplaştı. Şair-akademisyen Emel Koşar Sudaki Rengine Külünü Savuran Anka-Tuğ

'Ne çok dolaştık seninle buz devrinde güneşlenmek istemiştik sanki öylece baktılar bize çoğunca onları değil de ama illa ki birbirimizi suçladık gözümüzden akacak yaşa dikmiş de gözlerin beklemedeydiler oysa yabancı ve korkaktık buzayazdık kaçtık birbirimizden'

Bir Osmanlı Subayının aşk, cesaret ve heyecan dolu bir temmuz sıcağında Manastır'da doğruyu bulma çabasını anlatan gizemli bir hikâye... "...Oyun karmaşıklaştıkça hakimiyet zorlaşıyor, bu oyun nerede bitecek acaba? Artık Manastır iyice ısınmaya başladı, her yanı alev sarmış, cayır cayır yanıyor! Atalarımızın fethettiği topraklar birer birer imparatorluktan ayrılırken,onları bir arada tutmak artık olanaksız... Asırlardır savaşlardan yorgun düşmüş bu millet acaba ne zaman mutlu yılları görecek? Plan değişti

Kadınlar, bir toplumu toplum yapan yegane kişiler. Onlarsız bir yaşam nasıl düşünülebilir ki? Hayatın içinden bir roman. Bu romanın ana kahramanları kadınlarımız. Her çeşit rolleri olan kadınlarımız. Onlar iyi ki varlar... "İstanbul'dan çıkmışız yollara, İç Ege'ye kadar gelmişiz. Yerleşim yerinden uzakta, yolumuz üstünde, kırsalda garipçe bir çeşme başında mola vermişiz. Bir nebze dinlenip; gücümüzü kuvvetimizi yeniden kazanacak ve dinçleşip günlerce sürecek yolumuza devam edeceğiz..."

Bir dönemin kültür hayatına adını yazdıranlardan Sabahattin Eyüboğlunun sık sık hatırlanması hem bir değerbilirlik hem de kültürde kopuşsuzluğu sağlama çabası olacaktır. Bu kitap, uçup giden sözü kalıcı yazıya dönüştürme düşüncesinin bir ürünüdür.

Yanımda İlla diyor Leman Sam İkna yeteneği güçlü hayatın herkes kalmak istiyor Dışarıda üşüyen bir halk düşünüyorum Soğuk tüm Türkiyeye sarılmış, bana sarılan yok

Işık ağzıyla sevdim seni, kalyonumda sesli harfler Tenimin kanayan diliyle sevdim seni Yüklerken suç ve cezayı yoksul gecelerin kasıklarına Ezana beş kala kıldım seni kaçamak nafilelerle Kuş uçmaz kervan geçmez kıyam ağzıyla sevdim seni Kumunu kumsalını kavuran çıkmazınla