Di ney welati de, nizde se serre yo ke şaro kurd seba kami. Ziwan ü çande xo tekoşineka behempa dano. Di na tekoşine de bi desan hezariy kesan cuwiyeye xo vindi kerd. Geleke jan ü eşey giraniy amey antene. Dayık ü piy be doman, domaniy be daye ü piy mendiy. Reyna di na xoverderi ü tekoşine de, ixanet ü teslimiyeti reyde, lehengi ü fidayitiyey girsiy amey nişandayene. Şaro kurd bi sayeye serreye ney fidai ü cangoriyan, kami ü estbiyişe xo bi dinya ü heme neyarane xo da qebülkerdiş. Nüştox H. Dilawer Dersimi,

Zimane dayika xwe bikar bine Zimane dayika xwe fer bibe zimane dayika xwe fer bike Bi zameni dayika xwe biaxive Bi zimane dayika xwe binivisine Bi zimane dayika xwe bixwine Zimane dayika xwe li peş bixe Bi zimane dayika xwe bikene Bi zimane dayika xwe bigiri Bi zimane dayika xwe biji Zimane dayika xwe bijine

Zerriya min yewşewa zumugi de kewta to? Yan zi zumugi ra mendeya ya Yew dalpeya cemedyeyen biye? Ameye ez beheş tepişta Zerreye min de ya dalpeya germen u cemedyeyen biye Ez veşnaya u ez cemednaya

Anlatı Saçların Her bir teli bir anlatı. Lal gülüşler... Hayat mı yalan Yoksa dışarısı mı kış? Taşıyıcılar gelmiş Bulunan ekler senden birer parça. Yankılansın, Her dilin mevsimindeki ses...

Kürdistan'ın gerdanındaki yakut ikizler Dicle ve Fırat'ın feyzi, kelamı kadimin söylendiği, tarihin bilinmeyen bir zamanından gelip, geleceğin bilinemeyecek bir zamanına doğru akar. İnsan, ilk yazıyı Dicle'nin çamuru üzerine yazdı, yaşayabileceği ilk sığınakları Fırat kıyılarına inşa etti. Buradan dağıldı ve yine buraya yerleşti. Tanrı, ilk kez burada insanın kalbine girdi. Peygamberlerin ilk kutsal sözleri burada dile geldi. Tufan burada koptu. Aydınlık ve karanlık ilk kavgaya burada tutuştu, savaş ve barı

Çawa ku ji siware peya bu, bi deste neviya xwe girt u meşiya. Neh-deh gavan bi re ve çu, pişt re çend kelikan di cihe xwe de rawestiya. Çaven xwe li derdore gerand, ew weneyen ku di bin toza deme de zer bibun u di hişe wi de mabun, ji nu v edihatin ber çaven wi u bi rengen nujen vedijiyan di biraweren wi de! Bi wan dimenen kevnar re, tiştin ku di nava wi de dilebitin, ji cihe xwe re dihejand!.. Dimenen ji wan en ku li ber çaven wi diketin, weki mifteyeke ku deriyeki waniyeki kevnar je re veke, weki caruda k

Rizgane ku bi denge leşkeran ve hatibu ser hişe xwe, beyi ku çaven xwe veke fam kiribu ku keliya li bende bu ew keli ye, Pima narincoka xwe ya ku di deste wi de xwedan dabu kişand u gurmini, qirin u hawar bi yek care re kete nava hev...

Bakırdan bir avlu ve onda bağdaş kurmuş kadınlar. Dünyaya bakırdan bir havanda dövülmüş bakırdan ses telleriyle çınlıyorlar. Bu avlu bir barınak ya da sığıntı yeri değil yalnızca. Aynı zamanda kurmak istedikleri kadından bir dünya tahayyülünün imgesidir. Bakır çağlardan kalma değerler sökülüp atıldı belki çoktan, ya da unutuldu. Kadının bir zamanlar değer olduğunun unutulması gibi. Çınlama, varlığın hatırlanmasının kalp atışıdır bakır sesli kadınlar için. Her biri farklı bir yaşantıdan damıtılmış olsa da,

Zor yıllardı 12 Eylül askeri darbesini izleyen yıllar. Toplum askerlerce teslim alınmıştı. Her taraf bir hapishane, her meydan birer toplama alın durumuna getirilmişti. 12 Eylül Diyarbakır 5 Nolu cezaevi tutuklanan insanların 90 güne varan bir gözaltı sorgusundan sonra yüzlerinde kanı çekilmiş bir şekilde ve yara bere içinde getirildikleri bir yerdi. Burada da işkenceler sonlanmıyor, kimliği ve kişiliği hedef alan daha yoğun ve sürekli bir işkence ortamında buluyordu kendini. Mahkemelerde de bu işkencenin b

Sin, ömürlerince genç ölülerden başka ölüm görmediklerini düşündü. Zamansız, acı ölümler. Vaktinden önce dünyadan göçüp gidenler... Dağlarda, şehirlerde ölümle kucaklaşmaktan çekinmeyen yaşam sevdalısı genç ölüler... Karşılaştıkları bunlardı işte. Cenazelerinde slogan attıkları, marş okuyup intikam yemini ettikleri. Yeminlerden dualara fırsat kalmamıştı. Demek ki dua huzurlu zaman çağrısıydı, yemin ise huzursuz zamanların...

Pirtüka "Edi Nave Min Berivan e" ya ji aliye Mahmut Baran ve li zandane hatiye nivisandin bi kurtçiroken ji nava gel hewl dide parçeyek ji jiyane rojane ya civaka Kurd raxine ber çaven xwendekaran. Di van çirokan de pirsgireken jiyani, yen civaki ü yen kesayeti bi awayeki zimane rojane ye gel ü hineki ji bi devoka haremi hatine hünandin. Niviskar dixwaze bi mijaren cür bi cür, hişyarbüna ji civaka kevnare ü derbasbüna civaka nü ya tekoşer bide bihistin. tevlebüna refen gerilan, hesten dilen azadiye ü ximen

''Kabuksuz nar zamanı'' böğürtlenlere onun zamanında yaşayanlara. Ona tanık ve henüz toprak olmamış olan her şey bu dile, her biri kendi yol ayrımında bir farkı içererek hakikatin gücünde erişir. Bir kırılmaz şifre gibi, hatırlamanın, hafızanın dibeğinde dövülen unutmanın ilacıdır imgeye dönüşen yaşantının güne, sohbete yeniden ve bitimsiz getirilişi. 1995 yılı, Bingöl'ün kuzeyi, Şeytan Dağları'nda Şervan'ın ellerine bulaşmış böğütlenlerden arda kalan renklerin tırnak aralarındaki izleri, bizi dinozorları