Şiir yazarım Şiir okurum Şairim diyemem. Henüz gönülleri fethedemedim Şarkı söyleyemem ama Çok isterdim nağmelerle İçli dışlı olmayı Sesler dünyasına ses vermeyi. Armonik müziği de severim. Kuğu Gölü'nün Okşayıcı sesleri Kulaklarımı okşuyor şimdi. Hele keman sesi Yüreğimi deler geçer sanki! Bir zamanlar Bir keman sesi Yükselirdi komşudan Bir gün Sustu birden! Şimdi Bu akşam O keman sesini anımsadım Gürültüleri arasında klaksonların! Ve kuzum kuğucuk diyorum ki; Anılar ne derse desin Yaşamak zorundayız Herke

Neşeyi bulsam da avunsam yine Gençliğim beyhude soldu gurbette. Kederli, yaralı, hasta gönlüme Bir aşkın zehiri doldu gurbette. Saadetten, neşeden, huzurdan ırak Gözlerim kan döksün, erisin bırak. Beklerim bir türlü doğmuyor şafak Gündüzlerde gece oldu gurbette. Yasından karalar bağlayan âşık, Irmak gibi coşup çağlayan âşık, Durmadan günlerce ağlayan âşık, Derdine dermanı buldu gurbette.

Dışarıda yağmur, Mevsim hala sonbahar, Hazan yaprak dökümü, Sensizliğin çığlıkları yırtarken geceyi, Seninle sensiz kaldım. Ey sevgili...

Benim dünyamın adı KARA DÜNYA... Yeni gelen tabut siparişinin beden ölçülerini alırken, içeriye giren sıfır beden, peruk saç takmış, alabildiğince güzel , yaşı yaşıma uygun müşterimle göz göze geliyorum."M" takısı durumun ne kadar ciddi olduğunun en önemli kanıtı. Adının Pelin olduğunu sonradan öğrendiğim kızın ilk cümlesi, bana bu mesleği daha ne kadar yaparımı hatırlattı. "Annemi öldürmek istiyorum." Ölüm kelimesinin bu kadar soğuk olabileceği daha önce hiç aklıma gelmemişti. Benim için gerçek mutlu ölüm,

Sokağın başına koydum, Kalbimin derinliklerine Gömdüğüm sevdanın Pabuçlarını! Gelen İlk yağmur bulutu ile Göndereceğim, Bende kalan, Sana ait Hatıralarını! Sevmiştim, Hem de çok, Yalan yok! Şahittir, Gökyüzünde parıldayan yıldızlar Ve ay... Bir tek hakkın kalmıştır Belki ben de, Onu da sevildiğine say!

Az özlüyorum sizi efendim, Çok özlemeye gücüm yetmiyor sanki Çok özlesem ölür gibi oluyorum da Az özleyince ölmüş gibiyim.

Hep yanımda olacaksın sen Ve ben, bir başkasına gitmeyeceğim senden Son durağım olacaksın benim sen Minderimdeki kedimsin benim sen... Bitmiş bir düelloda dönüp arkana bakma Dilediğini yapmakta özgürlükler sana... Kayıpsın Elini yakalamaya geliyorum Çok uzakta arama beni Yanında olacağım hemen Kimsenin bir yere gittiği yok! Daima Birlikte Her zaman Sen ve ben Sonsuza dek İlelebet...

Aslında zor olan yazmak değil de herkese ulaşacak yazılarda ne yazacağıma karar vermekti asıl mesele. Bazen iki cümleyle anlatabileceklerini sayfalarca yazar ama anlatamazsın, bazen sayfalarca anlatacağını iki cümleye hapsedersin. Çıkmak ister, kurtulmak ve özgürleşmek ister kelimeler. Yaz beni der, anlat benimle. Mahkûm etme içinde düşündüklerini. Ya birilerinin bu yazacaklarına ihtiyacı varsa? Ya birileri bu kelimelerden bir şeyler öğrenecekse? Düşünülen ama anlatılmayanlar, içerde kalan hayaller, yürekte

Yaşam tarzı bütün ifade araçlarına, öğelerin her şeyine sahiptir. Yaşam tarzının ifadelerinden birinde değil de hareketli kanunda, var olan eksiklik yaşam tarzının son gayesince yer alır. Bir üçüncü olayı bana bu düşünce öğretti: Ruh hayatında yer alan belli nedensellik, çoğu uzmanın, düşüncelerini mekanik veya fiziksel görünüşlü bir değişim biçiminde gösterme uğraşlarını oluşturmaktadır. Kimi zaman da iki ucu ile bir mıknatıs veya hayat ihtiyaçları için savaşan tehlike içindeki bir hayvan, kimi zaman emme

''Güneşin ışığı ruhuma yansımıyor bu zaman diliminde. Dünyaya bakarken gözlerimi kısıyorum. Renkler kafamı karıştırıyor. Uzun zamandır bu denli sıkıp da bir kalemi, bastıra bastıra yazmamıştım adını. Böylesine çevrelememiştim bir hayalin etrafını beş parmağımla. Kaybettim içimdekini. Arayamıyorum, bulmuyorum. Sen aşktan bergüzar, ben bergüzara mahkûm.''

Hayat bir taşın altında kalan Bir çiçek gibidir. Başını kaldırmış Gövde sıkışmış kurtarılmayı bekler. Bunu çok görüyoruz Kaderi böyle yazılmış diye yalnız başına bırakıp gideriz. İnsanoğlu bu bahçemizde yetişen çiçeklerin Hangi mevsimde yetişip Hangi mevsimde kuruduğunu bilmiyoruz...

Sen varsın bir tek birde sol yanım. Adın mevzu bahisse sağ olan her şey yarım. Karardım, seni üzdükçe ufaldım. Kıyamadım, azıcık da asılsa yüzün, Hep ipe asıldı kalbimin yüzü. İftihar ettim hep seninle melek yüzlüm. İntihar etti karanlıklarım seni görünce hep melek yüzlüm.

Seni, dünyanın o gücenik ve yılgın köşesinde seyrettim. Gülümsüyordun. Gözlerin, tembihlenmiş iki uslu çocuk gibi hep uzak durdu yüzümün salıncaklarından. Gülümsüyordun. Dökülmüş bir su, goncası yitik bir çiçek oluyordum. Gülümsüyordun. Kalbi kanatlarından başlayarak kırılan bir kuş oluyordum. Yıllar ve yollar Buzlar ve harlar... Belki trilyon an geçecek kalbimden. Ama sen geçmeyeceksin. Ömür billah geçmeyeceksin...

Bu yaşayışın altın tepsisidir, bilinç dediğin Saatini yitirmiş maarif bir takvim içindeki. Ucu bucağı yok, beyhudedir şimdiki arayışın Bu zapt edilmez bumerang yılkı atları Artık törpüledi zaman sınırlarını Bundandır iki yakasının kavuşması. Dönüp dolaşıp ayaklarına dolanıyorsa Ve ısrarla aynı düşü gördürüyorsa yarının, Dününün de başını döndürüyorsa benzer kalabalık Artık aynı zamandayız kaçışı yok bunun Yuvarlanıp yuvarlanıp göreceğiz günümüzü.

Elinizdeki eser, insanı ruhsal derinliğiyle ele alıyor. İnsan ilişkilerini toplumsal ve dönemsel boyutlarıyla işliyor. Roman, çoklu ve karmaşık olayların uzun bir zaman dilimine sistematik dağılımıyla siz içine çekiyor. Eser, dramatik çelişki ve çatışmaların yoğunluğu ve çarpıcılığıyla dikkat çekiyor. Dorlion Yayınları

Karanlık dünyamı aydınlatan prenses Ümitsiz gecelerimde yanımda olan prenses Söylesene bana hangi ülkeden geldin Prensesler diyarından mısın Yoksa kristaller ülkesinden misin Niye geldin ki benim için mi Beni düşünüyor musun Yoksa ismimi cismimi unutmuş musun Ey beni gönlümden yaralayan prenses Adını duyunca adımı unutuyorum

Yıllardır, özellikle Kurban Bayramınamazı hutbelerinde şu kıssa anlatılır: "İbrahim, oğlu İsmail'i yatırdı, kurban etmek istedi. Bıçak kesmedi. Sonra gökten bir koç indirildi..." Detayları bire-bir böyle olmasa da, bizim kutsal kitabımızın da değindiği bir kıssadır. Peki ama bir peygamber, çocuğunu niye kesmeye kalkar? Bu nasıl bir eylemdir? O dönemin arka planında ne vardır? Hangi din, nasıl bir siyasal yapı, en önemlisi, nasıl bir ekonomik zemin? Ekonomik ve siyasal sistemler, başıboş bırakıldığında putçu

Hayat hep seçimden ibaret... Bir karar verirken doğru mu yanlış mı, yemek yerken az mı çok mu, yemek yaparken tuzu az mı yağı fazla mı, alışveriş yaparken pahalı mı değil mi ya da eksik mi... hep bir seçim telaşındayız. Öyle dönemler oluyor ki karar verirken yanlış şeyleri seçebiliyoruz. Her zaman doğruyu seçemeyiz zaten, o zaman insan değil melek olurduk ki bu dünyada işimiz olmazdı. İşte bu yanlış seçimleri bazen biz isteriz, bazen de işin içinde kendimizi bulmuş oluruz. Bazen insan doğruyu seçemeyeceği

Kar yağarken sessizdir mahpuslar beyaz tanelerde ışık yağar geceye mazgalı kapalı hücremin kapısının hasretim dostça dillenen birkaç heceye tavanda çıplak lambalar üşür terleyen duvarlarda küftür gördüğüm memleketimden nice ırak bir diyarda esaret kaderde çözemediğim kördüğüm bedenim sığmıyor üç adımlık alana ayaklarım su toplamış, ellerim nasırdır yaşım kaç bilemem, bakamam aynaya kuyularda Yusuf'um belki bin asırdır resmim aranıyor, afişlerindeydi sokakların kaç zaman şehir şehir kaçtım da kaçtım saklandı

Bu kitap çağdaş düşünen her kişinin kabul ettiği fikrin ana temasıdır. Asrın lideri demekle kastım şuydu. Atatürk, 1919 yılında başlattığı ve bütün çevresi emperyalist ülkeler tarafından çevrilmiş olan ve yaşam savaşı verirken, yanan ateşin küllerinden yeniden haklarını elde eden bir ülke haline gelen Vatan´ın, Halkın iktidarı olan Cumhuriyeti kurarak millete armağan etmiştir. Çağdaş bir ülke konumuna getirilen ve kısa zamanda tüm dünya ülkelerinin kabul ettiği ülke olan Türkiye Cumhuriyeti, her şeyini ona