“Şu an yaşamakta olduğunuz ülke, Orta Doğu’da ve Afrika’nın bir kısmında büyük bir projenin gerçekleşmesi için çalışıyor. O herkesin bildiği büyük proje değil ama. Büyük Orta Doğu Projesi’ni, diğerine paravan olsun diye ortaya attılar.Esas proje, doğrudan Orta Doğu’ya yerleşmek yani tüm ülkeyi Orta Doğu’ya taşımak.Çılgın bir proje gibi görünmekle beraber sebepsiz değil.Dünya, yakın bir zamanda yeni bir buzul çağına girmek üzere. Bu olay gerçekleştiğinde üzerinde bulunduğunuz kıta ve daha birçok yer yaşanam

Okumak, benim için bir zihin jimnastiği! Yazarken; okuduğunda okuyucunun da, düşünce-mantık soyutlama ekseninde bilinçli bir zihinsel gezinti gerçekleştirebileceğini varsayıyorum. Okur, dizeler arasında gezinirken kendinden bazı yansımalar bulur, umarım. Derdim, günlük telaş içinde güzel hisler yaşatarak ortamdan bir an olsun uzaklaştırmak sizi... Dokunmayı diliyorum o yüzden şiir tutkunlarının yüreklerine saygı ve sevgiyle. Şiirlerimden alıntılar bulacaksınız aşağıda: ...İçimde yanan ateşiyle,/suya dönü

"İS 21. yüzyılda sükûnet olumsuz, hareket olumlu bir şey olarak anlaşıldı. Sonra gelenin önce geleni her zaman geliştirdiği sanıldı. Bunun farkına varan, sonradan toplumun arasına katılmış ya da doğup belli bir yaşa eriştiğinde toplumdan sıyrılmak isteyen birey artık bunun çok zor olduğunu anlayacaktır. Köyden geleni büyük bir hevesle yutacaktır şehir ama bu nankör bir yutuş olacaktır. Ne kendisi yapacaktır ne de özünü bırakacaktır zavallı insanın. Artık insan, hayatına arafta kalmış bir piyon olarak devam

Ben halen evimizdeyim. Çiçeklerle dolu içi... Eksik etmedim suyunu hiçbirinin. Boşa mı büyüdüler sana adanmak için? Nasıl bu kadar uzaklaşabildin! Gel de bak evine, Kokun yatağımızdan kalkabilmiş mi?

Eskimiş bir hana benzetiyorum kendimi... Misafirperverimdir aslında, ama laf aramızda pek gelip gidenim olmuyor desem, yalan da olmaz sanırım... İtişten, kakıştan, şiddetten, görüntü ve ses kirliliğinden... Aşk acısından, bilhassa yalnızlıktan bunalanların kısa süreliğine uğrak yeri gibiyim... Sık yaptığım işlerim arasında, misafirlerimi teselli etmek ve egolarını tavan yaptırmak var diyebilirim, sevgimden vererek... Postasını koyanlar mı dersin? Ömrümden çalanlar mı? Komedi trajik vakalar yurdum insanını

Yaşadıkları trajik olaylar sonucunda iki kardeş; İzmir'den İstanbul'a taşınarak hayatlarında yeni bir sayfa açmak zorunda kalmışlardı. Dikkat çekmeden ve göz önünde olmadan yaşama hayalleri, Kerim'in işe başladığı gün suya düşecekti. Kerim'in istemeden bir üyesi haline geldiği mafyadan kurtulmak için, kardeşine yani Tugay'a ihtiyacı vardı. Eğer planı başarılı olmazsa, sonuçları sadece kendisi için değil kardeşi için de ölümcül olacaktı. Üstelik bu hayati mücadeleden kardeşinin haberi yoktu ve olmamalıydı.

"Belki bir gün inandırırım seni ne kadar yüce olduğuna... Hadi, bu da benim umudum olsun!"

Hiç sönmeyen bir ışık var sende Yolunu asla kaybetmeyen bir bilgelik Hakikatini kimse yok edemez Yaşam bulur dengesini nefesinle Gül, gülümse Belki önce zorla Sonra, katıla katıla

Hiç tanımadığın bir insanın yüzündeki ifadeye, gözlerindeki hüzne, dudaklarındaki gülümsemeye, kısacası ona baktığında içindeki eksikliği tamamlayabilen tüm hâllerin onda şekil almasına hayran olmak... Onu değerli bir portre gibi izlemek... Âşık olmak böyle bir şey olmalıydı. İçindeki sesin kulağına çığlık çığlığa fısıldaması gibi... Yüzünü düşünürken hissettiğim tek şey ruhumun bedenimden sökülüp gecenin karanlığında onu aramasıydı. Kendimi çaresiz hissettiğim anlarda yapabildiğim tek şey onunla geçire

Başlangıç ve sonlu olan bu dünyada, keşfedilmeyen değerleri, bir gün öğrenebilecek miyiz? Yoksa hep bilindiklerle mi yetineceğiz? Akla sınır koymak, akıllılık mıdır? Mutluluğun şifresi, aklı sonsuzluk olanla yaşamak... Hadi öyleyse, hep beraber, mutluluk yolculuğuna...

Filiz ve Alper dünden razıydı, diğerleri de heyecanlanmıştı. Belki on metre ileride biten küçük bir tünel, belki daha fazlası. Önce Özgür indi, teker teker malzemeleri verdiler. Sırasıyla aşağıya inmişlerdi. Delikten gelen ışık etkisini kaybediyordu. Tolga ve Aylin fenerleri çıkarıp yaktılar. Duvarlarda keskin bir aletle yapıldığı belli olan izler vardı. Şu ana kadar bir yol ayrımına gelmemiş olmaları iyi idi, yoksa labirent içinde dolanıp dururlardı. Özgür telefonlarını kontrol etmelerini istemişti. Telefo

Ya kendi hayatını yaşayacaksın ya da başkalarının hayatını. Tek bir yaşam şansın var! Onu da kendin için yaşa, çünkü Yaşamak Şart! "Keşke" dedirtecek bir musibet gelmeden... Hadi, dümenin başına geçme vakti, rota belli ve tam yol ileri... Tek bir yaşam şansın var senin yaşamın boşa harcanacak kadar değersiz değil. Değişmek, gelişmektir. Gelişebilmek ve yüksek bilinç seviyesine gelebilmek için değişimi başlatmak gerekir. Adım atma cesaretini göster. Evet, bunu yapabilirsin! Ayça Akın

Oğlunun kafasının karışıp yeniden gerginleşmesine izin vermeden konuşmasını sürdürdü. "Bak, bu anlattıklarımı ciddiye almamış, hatta bütün bunların hiçbirine inanmamış olabilirsin, saçma gelmiştir, seni anlarım. Ama hayatında yaşayacağın en çaresiz anlarda bile sana doğru yolu gösterecek olan işaretin, aileden, sevgiden geçtiğini anlaman için bir inanca ihtiyacın yok. Çünkü bu zaten senin hep bir parçandı... Bunu unutma, olur mu? Çoğu insan bu değerli şeylerin kıymetini son zamanlarda ne kadar unutmuş ol

Sevdiğim artık dayanamıyorum sensizliğe. Seni dileyen dudaklarım suskun. Gözlerimi kapıyorum usulca. Nerem acıyor bilemiyorum. Acına dayanabilmek ne mümkün yokluğunda. Kimse bilmiyor hâlimi, kimse görmüyor. En çokta sen bilmiyorsun ya işte bu kanatıyor bende açtığın yarayı. Nereye dönsem hayalin çarpıyor duvarlara. Gecelerimi aydınlatıyor gözlerin. Bendeki sen o kadar büyük ki içimde, offf diyesim geliyor. Koca bir off dedikçe yüreğimdeki yaranın kabukları tekrar tekrar soyuluyor. Dokunsam öleceğim sanki. D

Aklın çoksa kendine sakla derler, insanlar kendilerini şaşırtan aklı severler! Ufuk açıcı bir eser olarak tasarlanan bu kitap, her iş öyle kitapta yazıldığı gibi olmuyor diyenlere, gerçek hayatta işlerin nasıl yürüdüğüne dair farklı fikirler sunmaktadır. Hatta fikir sunmakla kalmayıp, okuyucularının enerjisini değiştirmeyi ve düşüncelerini darmadağın etmeyi amaçlamaktadır. Bu kitapta en fazla kullanılan cümleler; Hayal Kurmak, Farklı Düşünebilmek, Öngörü Oluşturabilmek, Hayata Katkı Sağlamak ve Beklentileri

Genel kültürünü arttırmak isteyenler, hafızasını test etmek isteyenler, KPSS'ye hazırlananlar, birbiriyle bilgisini yarıştıranlar, öğrenciler, emekliler, ev hanımları, yarışma programlarına hazırlananlar bu kitap tam size göre. Merak etmeyin, 4 şık çağrışım yaparak doğru cevabı bulmanıza yardımcı olacaktır. Alzheimer için birebir ceviz niyetine eğlenceli düşündüren sorular burada. Düşün bul tahmin et, unutma hedef 500 doğru cevap. İskambil destesinde hangi papaz bıyıksızdır? Son akşam yemeği tablosunu kim

Bu gece diğer gecelere benzemiyor değil mi? Vapur sesleri, şehrin kalabalığı, deryanın sessizliği şimdi daha çok ürkütüyor seni. Kokusu burnunun ucunda toy eden annenin kıymalı böreği keşke dedirttiriyor sana. Kalemi kırılan şairler kadar üzgün olabileceğini zannetmiyorum ya da mezar taşlarında isimleri yazılı olma- yanlarla aynı günahı işlediğin hususundaki muammalı düşüncelerinden ötürü beyninin ruhunu endişeye mahal verebileceğin kanısında da değilim. Sen ne bana benziyorsun ne de sana benziyorsun. Z

Efkâr, yaşanması mümkün olayları aşkla harmanlayarak sunarken sizi de olayların içine dâhil edecek ve aşkla acının arasında gidip gelmenizi sağlayacak. Efkâr' ın hüküm sürdüğü hayatta Efkâr'ı tadanların buluşmaları çok farklı olacaktı. Heyecanla okuyacağınız bu roman, sonunu merakla beklediğiniz ancak sonunun da gelmesini istemediğiniz bir film tadında olacak...

Cümle İçimde kalanlarla doldu dünyam, Artık dayanamıyor bu atmosfer. Sevmediğim insanlarla doldu yeryüzüm. Her adımda aynı yüzün nefesi var. Soluksuz kaldı kalbim, ellerimde değemediğim bir vuslatın hüznü var. Doğmamış çocuklarımla doldu gözlerim. Eğer ki doğarsalar kırılır kaderim, güneş gibi, ben maviye kul olur boğulurum. Şimdi titresem tepeden tırnağa, hüsranlar ile dolar bu ev ve boğulur cümle âlem.

Gitmek miydi marifet olan, yoksa kalmak mı? Beni bırak da, aklımdaki her zerrenin seni uykundan uyandıracağını da mı düşünmedin. Sana ait ne varsa silmek istiyorum. Aklım başka yüreğim başka.. Yapamıyorum. Sen karışmışsın yüreğime, sen olmuş orası, sen kokuyor. Vazgeçemiyorum. Hani diyordun ya ben hep yanındayım diye, ben gözyaşlarımda boğulurken sadece anıların vardı, sen yoktun. Bir şalın, bir tokan ve bir de kokun dolu mektupların. Saçmalardın kimi zaman, ama söylemezdim sana, gizlice gülerdim. Görsen ço