Bu eser yazarı bilinen, gerçek anlamda ilk Osmanlı tarihidir. Osmanlı İmparatorluğu´nun kuruluş yıllarının öyküsünü akıcı, açık bir dil ve heyecan verici bir üslûpla görgü tanığının kaleminden okuyacaksınız. Tevârîh-i Âl-i Osmân veya Âşık Paşazâde Tarihi adıyla anılan bu eserin bilimsel yayının hakkında günümüz diline aktarılmış biçimi de verilmektedir.

Yazar bu kitapta, bazı Oryantalistlerin (Doğu Bilimciler) Osmanist kimliği ile ortaya attıkları fikirlere karşın, Osmanlı genişlemesini tarihi gerçeklerle ilişkilendirerek ortaya koyma çabasını gütmektedir.Osmanlılar’ın, ileri sürüldüğü gibi tesadüflerin eseri ya da şartların gereği olarak bir imparatorluğa dönüşmediği, aksine sahip oldukları gelenek ve buna bağlı olarak uyguladıkları yönetim anlayışları ile stratejilerin imparatorluğa giden sürece önemli katkı sağladığı kabul edilmelidir. Bahsedilen gelene

Son yıllarda ülkemizde olduğu gibi dünyada da Osmanlılara özellikle de Osmanlı mutfağına büyük bir ilgi duyulduğu gözlenmektedir. Bu ilginin merkezinde 15. yüzyılda eserler veren ve literatürde “en büyük Osmanlı hekimi” vasfıyla yer alan Muhammed bin Mahmûd Şirvanî ile hazırladığı yemek kitabı bulunmaktadır. Osmanlı döneminde yazılan müstakil yemek kitaplarının ilki olan bu eser şüphesiz ki kültür tarihimizin nadide ürünlerindendir. Şirvanî, Arap ve Türk yemekleri ile kimi içecekleri tarif ederken hekimliği

Stratejik bir bölge olan Kafkaslar, öteden beri büyük devletlerin ilgisini çekmiştir. Bu durum XIX. yüzyılın başlarına gelindiğinde daha da belirginleşerek Kafkaslar, adeta büyük devlet olma iddiasının test edildiği ve pekiştirildiği bir arena niteliği kazanmıştır. Bu arada askerî, siyasî ve ekonomik olarak gittikçe gelişen Rusya?nın bölgede var olan iki güce (Osmanlı ve İran) üçüncü bir güç olarak eklenmesi dengeleri değiştirmiş ve Osmanlı Devleti ile İran açısından Kafkasların elden çıkmasıyla sonuçlanan

Bu eser, Osmanlı Devleti’nin son elli yılına damgasını vuran Ermeni meselesini, tarihî süreç içinde belgelere dayalı olarak, kronolojiye uygun bir biçimde ele almaktadır. Çalışmada, Ermeni sorununun; büyük devletlerin bölge üzerindeki çıkar hesaplarından kaynaklandığı, fakat bu devletlerin sorunu bir insanlık ve Hristiyanlık sorunuymuş gibi gösterdikleri, başta Ermeni Patrikhanesi olmak üzere bağımsızlık peşinde koşan Ermenilerin kendileri üzerinde oynanan oyunları göremedikleri gözler önüne serilmektedir.

Bu eser Müslüman-Yahudi ilişkilerini İslâm’ın ilk dönemi itibariyle ele almaktadır. İslâm’ın, Yahudilik ve Hristiyanlık dinlerine karşı uyumlu tavrının bilinmesine rağmen, Müslümanların bunu uygulayıp uygulamadıkları ve bu dinlerin mensuplarına nasıl davrandıkları hususunda çeşitli değerlendirmelerde bulunmaktadır. Bu konu Müslümanlar tarafından olumlu yönde işlenirken, diğer din mensuplarının büyük bir kısmı tarafından ise olumsuz yönde işlenmiştir. Ortaya çıkan bu karmaşıklığı giderebilmek ise elbetteki b

Din her toplumda sürekli bir fenomen olarak kendisini göstermekle birlikte dinler birbirlerine göre farklılıklar arzetmektedir. Ayrıca dinsizliğe ve inançsızlığa olan eğilim de potansiyel olarak her toplumda bulunmaktadır. Mensubu bulunan dinden ayrılıp dinsizliğe veya bir başka dine geçmek kendisini yegane kurtuluş yolu olarak gören dinler için en ciddi problemi teşkil etmektedir. Bu çalışmada Yahudilik, Hırıstiyanlık ve İslam dinlerinde din değiştirme ve dinden çıkmanın nasıl anlaşıldığı ve tanımlandığı,

Erken dönem Osmanlı minberlerinin incelenince Selçuklu Dönemi´nin ahşap minber geleneğinin kırılmaya başladığı, yeni formların denendiği görülür. Bu dönemde malzeme olarak mermer yoğunlukta kullanılmıştır. Özellikle 15. yüzyılın son çeyreğinden itibaren yeni arayışlara girilerek yavaş yavaş sadeleşmeye yönelinmiş ve Klasik Osmanlı mimarisine uygun minberlerin esin kaynağı oluşmuştur. Eser, 14-15. yüzyıllarda yapılıp halen Türkiye sınırları içerisinde kalan minberleri inceleyen ilk çalışmadır. Erken dönem O