"...Anadolulular soğuğa, mahrumiyete, en kötü acılara kahramanca bir tevekkülle tahammül ediyorlar. Biri, bir kolunu ve iki bacağını yitirmişti. Bedeni zavallı bir kütük, içler acısı bir paçavradan farksızdı. Sadece şöyle diyordu: 'Vatanımın bacaklarıma ve kollarıma ihtiyacı vardı, ben de verdim.' Dün, Alfred de Vigny'nin Servitude et Grandeur militaires adlı eserinin en asil sayfalarını okurken, şu satırları not ettim: 'Savaşçının feragati, kurbanınkinden daha ağır bir haçtır. Ağırlığını ve büyüklüğünü b