Alevilik-Bektaşilik felsefesinde materyalist yan (maddeci yan, maddeci düşünce temeli) inancın tuğlalarıyla örülüdür, deyim yerindeyse nicel boğuntudadır; eğer sürekli inanç yanı vurgulanıp pekiştirilirse, her şey inancın (idealist yan) denetiminde ele alınırsa, düşünce atılım yapamaz, bu kültür insanı aydınlığa çıkarmaz, körlenir; giderek "kahrolsun büyük din", "yaşasın küçük din" anlayışını öne çıkarır. Bu durum egemen güçlerin işine gelir; 700 yıldır yaptığı gibi Alevi-Bektaşileri dinsiz olmamalarına kar

Münster kentinin merkezinde bir kilise: Çan kulesinden sarkan üç demir kafes. Bu kafesler yaklaşık 500 yıldır, hiç indirilmeden orada duruyor. Geçmişte Katedralin Çan Kulesi'ne bakıp bu üç demir kafese gözleri takıldığında içleri burkuluyordu insanların. Şimdilerde belki bu üç demir kafese tanıklık etmek için, gözler artık yardıma çağrılmıyor. İnsanlar gürültü içinde oradan oraya koşturuyor; demir kafesler, Çan Kulesi'nin duvarına yapışmış, bir tanıdık çıkar mı diye insanları gözlüyor: İnsanlar demir kafesl

Hiçlik Defteri serisinin 9. kitabı. 3 bölümden oluşuyor: Gönül Suyundan Damlalar, Hiçliğin Hakikati, Yaşama Çağrı

Hiçlik Defteri serisinin 8. kitabı. 3 bölümden oluşuyor: Sevgili Aşkına, Doğa Aşkına, Ölüm Aşkına.

Hiçlik Defteri serisinin 7. kitabı. 3 bölümden oluşuyor: Hiçlik Şiirleri, Mutluluk ve Olanak Bir Katildir, Gün Gelecek Çocuklarımız Bizi Hançerleyecek.

Esat Korkmaz'ın, yaşadığımız coğrafyada haklarında çok az ve de genelde yanlış şeyler bilinen Ezidiler'le ilgili oldukça geniş kapsamlı çalışması.

1946'da Manisa/Demirci'de doğdu. Fikir Kulübü (FK) Yönetim Kurulu ve son dönem Devrimci Gençlik Federasyonu (DEV-GENÇ) Genel Yönetim Kurulu üyeliklerinde bulundu. 12 Mart sonrası Türkiye Halk Kurtuluş Partisi Cephesi (THKP-C) ve DEV-GENÇ davalarından yargılandı. 1974 siyasal affıyla cezaevinden çıktı. Bir süre Türkiye Sosyalist İşçi Partisi'nin (TSİP) Zeytinburnu İlçe Başkanlığı'nda bulundu ve bu partinin yayın organları olan İlke ve Kitle'nin yazı kurulunda görev aldı. 1976'da Orman Fakültesi'ni bitirerek,

Bu çalışma, her türden zorluğun bilincinde olarak, eksiksizi-kusursuzu beklemek yerine yapılabilir olanı bir ucundan yakalayarak konuyla ilgili "terimleri saptayıp Zerdüştlük felsefesini ve inancını kucaklayan bir "terim dili" yaratmak amacıyla yapıldı. Ne gerek vardı diyenlere şöyle sesleniyorum: Tektanrıcı dinlerin aşkın tasarımları dönemini tamamlamış görünüyor; "yukarı dönüşüm"le emperyalist "amaçlarla" örtüşüp dünyalaştılar bir bakıma. Yaşamla inanç arasındaki "çelişkiyi" düşünebilmenin "anahtarı" du

Düşünmemizi kendi aleyhine çevirip, bugünküne benzer bir sonuç üretmeyecek bir gelecek için düşünsel yatırım yapacağız. Bu-Dünya'nın yanlışıyla, Bu-Dünya'yı terbiye edeceğiz. Mantıksal düşünmenin karşı tarafına geçip sanatsal-şiirsel düşüneceğiz, gönül kazanımlarını belirleyici kılacağız ve halkın rüyası demek olan söylenceleri sahipleneceğiz. Sistemin aklının nesnel sınırlarını aşıp teknolojik aklın taşıyıcısı uzmanların/bilim-insanlarının güvenli alanlarını terk edeceğiz; pusulasız-rehbersiz, güvenli ol

Rıza kenti, Bu-Dünya'dan başka bir yerde, ama hiçbir yerde, bir kent toplum: Tıpkı More'un Ütopya adası, Campanella'nın Güneş Ülkesi, Bacon'un Yeni Atlantisi ya da Münster'in Yeni Kudüs'ü gibi. Yok Yer'deki Ütopya'yı, yani Rıza Kenti'ni algılayabilmek için öncelikle Yok Yer'e taşınılabilmesi için iptal edilmesi gereken Bu-Dünya parçası anlamında yurt üzerinde duralım. Kızılbaşlıkta Yurt dendiğinde, bu iki biçimde anlaşılır: Birinci yurt, canın gölgesidir. Canın gölgesi bedendir. Her nefes aldığımızda çekti

Dört Kapı Kırk Makam, aşka âşık olan âşığın aşk yolunu anlatır: Aşk yolu, bir eğitim yoludur ve Aleviler-Bektaşiler bu eğitim yolunun yolcularıdır. Aşk, işte bu yolculukta yolcularca yutulan zamanın çocuğudur. Bu bağlamda Alevilik-Bektaşilik, din değil bir aşktır: O zaman soralım aşk nedir, diye. Aşk, Aleviliğin-Bektaşiliğin anayasası olarak algılayabileceğimiz varoluş çevriminin gerçekleşme, bu çevrimi bilgiye dönüştüren Dört Kapı Kırk Makam eğittim programının gerçekleştirilme nedenidir: Nedenler gizlenme

Alevilik-Bektaşilikte Kırklar Cemi, hiç ya da hiçlik durumunun nesnelleştirme çabasından başka bir şey değildir. Felsefi bilgelik dilinde hiçlik, varlığa geliş tasarımlarında, gizil nesnelliğin algılanması olarak betimlenen ve her şeyin ondan çıktığına inanılan görünmezlik halini, doğa olmayan doğa durumunu anlatır. Doğal olarak görünmezlik durumunu oluşturan her şey de hiçtir. Bâtıni felsefede evrensel bağımlılık, sonuç-hiçlik bağımlılığı ya da zâhir-bâtın bağımlılığı biçiminde açıklanır. Sonuç ya da zâhir

Esat Korkmaz'ın Hiçlik Defteri serisinin 6. Kitabı. 3 bölümden oluşuyor: Kızılbaş Aydınlanma Nefsin Düğünü Üç Renk Üç Dünya ...Kırmızı, ben kanım, ben canım, diye sevinç çığlıkları atarken; sırrının öğrenildiği algısına kapılan beyaz kederli, yatağına uzanmış bizi bekler. Siyah, sır sahibi olmanın gururuyla dolaşır ortalıkta.

Esat Korkmaz'ın Hiçlik Defteri serisinin 5. Kitabı. 3 bölümden oluşuyor: Erkanlar Erkeğin İçinde Eriyen Kadın Ses Gölgesinde Çığlık ...Bir yaşama baktığımızda, yaşanacak olandan çok yaşanmış olanı düşünürüz; doğal olarak geçmişin kalıntıları arasına taşırız kendimizi. Peki yaşam bize baksa neyi düşünür ve nereye taşır kendini?

Esat Korkmaz'ın Hiçlik Defteri serisinin 4. Kitabı. 3 bölümden oluşuyor: Çıplaklar Sevişmez Gözlere Gönül İndirmek Yasak Kültürlerin Simge Dili

Tarih üzerine düşünmek, ölmüş-gitmiş olanlarımızı yeniden aramıza taşıma işidir. Bu yolla tarihe sahip çıkma girişimidir. Bunu sağlıklı yapamazsak ölmüş-gitmiş kimi alçakların "oyuncağı" olabiliriz; çünkü tarih, yalnızca dürüstlerin değil, alçakların da tarihidir, ortak tarihtir ya da tarih içinde tarihtir. Eksikliği yaşam "bağışlamaz", "boşluk" da tanımaz; ne olup ne bitiyor demeye fırsat bulamadan tarih "egemenin hizmeti"ne girer ya da bizler bu tarihin "hizmetçisi" oluruz. Böylesi bir son yakalandığında,

Simgelerin de bir amacı vardır: Zamanın tersine çevrilmezliğine başkaldırmak ve insanı, tanrıların mitsel kahramanların başlangıç zamanına taşımak, geçmişi yakalamak gele-ceği kurmak gibi. Çoğunluk sömür düzeninde tüketilemeyen, ne olduğu kendi sessizliğinde saklı bulunan, yeri-zamanı geldiğinde dışa vuracak olan hiçliğin kimliklendirilmiş biçimleri olarak çıkarlar karşımıza simgeler. Bir şeyin nasıl varlığa geldiğini-nasıl beslenip büyütüldüğünü anlatan karmaşık birer kültür gerçekliğidirler. Her şeyin in

Anılarımızın bir güncesini tutmamız gerekir; gönül güncesi, can gölgesinde hiçlik defterine yazılır. Çabamız, hiçlik defterine yazılanları okuma uğraşı olarak algılanmalıdır. Varlığa gelen her şey, yani hayvan, ağaç, taş-toprak, su-rüzgâr, doğal olarak insan da kendi öyküsünü anlatmanın-yazmanın hayalini kurar; bunu bir ölçüde başarır da. Demek ki her şey bir öykü kitabıdır; bir anı defteri ya da güncedir. İnsan söz konusu olduğunda o bir gönül defteridir ya da gönül güncesidir. İnsan okunacak en büyük k

Anılarımızın bir güncesini tutmamız gerekir; gönül güncesi, can gölgesinde hiçlik defterine yazılır. Çabamız, hiçlik defterine yazılanları okuma uğraşı olarak algılanmalıdır. Yeryüzü gövdemizi geri çağırdığında, yani acıktım, dediğinde; son âşığımız ölüm ile buluşuruz. Yaşarken bize bağırmış mıydı ölüm, azarlamış mıydı bizi?, diye düşünürüz. Tam hatırlayamasak da yapmış da olabilir yargısı çakılır beynimize: Çünkü ölüm, yaşama bağırma hakkını hep kendinde görmüştür. Son aşkımız ölümle seviştiğimizde hiçl

Anadolu Alevisi kendini yaratan "toplumsal gereksinmenin" dışına taşınarak kimliğinin ipuçlarını, İslamın "özkaynaklarında" aramaz. Tam tersine, toplumsal bilincin yerine yerleşen köktendinci "ilahi ideolojiyi"; bu ideolojinin "yere indiril mesiyle" nesnelleşen "kul kimliğini"; nesnelleşen kul kimliğinin siyasallaşmasıyla iktidara uzanmaya çalışan "teokratik kolektif kimliği" kırmak; demokrasi ve laikliği kurmak için İslamın özkaynaklarını "batini" bir sorgulamaya "yatırır". Bir aydın, her türlü idealizmle