Sizi okuyacak bir kitapla karşı karşıyasınız. Kitabı okumaya başladığınız anda, eğer kendinizi de okumaya başlamamışsanız; lütfen devam etmeyin! Bırakıp gidin!
Bir süre sonra, özellikle; sıkıntılı, çaresiz, umutsuz kalıp, kendinizi terkedilmiş hissettiğinizde, yeniden deneyin. Hiç umudunuz kalmadığında; ancak ve ancak o zaman, kitap sizi okuyacaktır.
"Eğer yeteri kadar hayal kırıklığına uğramadıysanız, kendinizi kaybolmuş ve bomboş hissetmediyseniz, benim neyim var?" diye asla kendinize sormazsınız. Her sıkıntınızın nedenini kendi dışınızda ararsınız, yani ters istikamette. Ve asla gerçek nedeni bulamazsınız.
Yaşlandıkça, daha katı ve daha mutsuz olursunuz. Karar sizin. Ters yönde gitmeye devam mı edeceksiniz? Yoksa, "benim neyim var?" diye kendinize soracak mısınız? "Bana neler olduğunu öğreneceğim" diyecek misiniz? İşte bu yol hepimizin kaybettiği, ama bulmak zorunda olduğu, öze dönüşün yoludur.