Duyguyu doğru okur, tonlamasını düzeltirsek, geleceğimize Cennet yazarız. Öfke ve korku varsa mutluluk auta çıkar. Gerçek sürgün korkak olmaktır. Alacağını alıp hiç vermemektir. Aşktan kaçtığımız her an kendimizden saklanırız.

Mutsuzluk, kaygılardan beslenmeye devam ettikçe, istediğin kadar diyet yap, zayıflık elma kuruluğu getirir. Hayat bir kaybetme sanatı ama ruhumuz kazanma üstadı değil mi?

Virgüllerin içindeki debdebeden sıyrılıp, apostrofu olabiliriz hayatımızın. Akışa, olana, bitene, en çok da kendimize yukarıdan bakıp, dönüşüm yaşayabiliriz. Bir kır çiçeğini koklamak bile kapitalizme baş kaldırır.

Üç yüz yıl yaşayabilen, görmüş geçirmiş karga göz oyuyorsa, vardır bir bildiği.