Tarihçilik mesleği, postmodernist kuramın saldırısı karşısında bunalıma girdi. Tarihçinin varsayımlarıyla alay edildi; yöntemleri, modası geçmiş olduğu gerekçesiyle bir tarafa atılıverdi. Bu çalışmasıyla Richard J. Evans, tarihçinin geçmiş olayları gerçek bir kavrayış ve nüfuzla açıklama yeteneğinin etkili ve parlak bir savunusunu ortaya koyuyor. Kitap 1997 yılında İngiltere´de yayımlandığında büyük beğeni ve övgüyle karşılanmıştı.

YAZARIN ÖNSÖZÜNDEN Kur´an, tarih boyunca "hüsran" içinde bunalan ve çözüm arayan toplulukların ve onlara bunalımdan çıkış için çözüm yolları öneren "Allah elçileri"nin kıssalarıyla doludur. Ancak, yine Kur´an´ın beyanına göre "bunalım toplumları" alabildiğine "sağırlaşmakta" ve kendilerini bekleyen tehlikeleri sezememektedir. İçinde yaşadığımız toplum da kuşkusuz "bunalım toplumu"dur. Bunalımın kaynağı olan Batı uygarlığı ile son iki yüz yıllık temasın sonunda, toplumumuz bünyesinde taşıdığı insani-

Leo Huberman bu eser üstüne şöyle dişyor: "Kitabın iki amacı var. Tarihi ekonomi teorisiyle ve ekonomi teorisini tarihle açıklamak. Bu düğümlenme önemli ve zorunludur. Ekonomik yanına gerekli ilgi gösterilmeyince tarih öğrenimi sakat kalır. Ekonomi teorisi de, tarihi arka planından soyutlaştığında anlamsızlaşır. `Sıkıcı bilim`, tarihi bir boşluk içinde öğretildiği ve incelendiği sürece sıkıcı kalacaktır." Okuduğunda görüleceği gibi, yazar sözünü ettiği amaçlara bütünüyle ulaşmıştır. İncelediği dönemin toplu

Sencer Divitçioğlu bu kitapta, tarih yöntemi bakımından birbirine bağlı iki konu işliyor: Abdsüremi kendine nesne olarak alan tarih, antropoloji gibi eşsüremli bir insanbiliminden nasıl destek alır ve tarihte nedensellik ilişkileriyle bağlanan olgular, bazı varsayımlar altında açıklanırken, bu varsayımlara aykırı düşen öbür olgular nasıl anlaşılır? Kitapta, böyle bir tarih yönetimi, Kök Türk ve Kerahanlılar toplumlarına uygulanarak sergilenmiştir.