Dünya, vardır, mevcuttur ve hem fanidir. Madem ölüm öldürülmüyor, kabir kapısı kapanmıyor. O zaman mevcudata, Allahın eserleri ve sanatları, isim ve sıfatlarının, insanın seyir ve tefekkürüne sunulan ayineleri, mazharı, tecelligahı, sonsuz hazinelerinin numuneleri, bazı varlıkların dar-ı imtihanı olarak kurulmuş, muvakkat bir misafirhanesi nazariyle bakmak, hem hakikatini bilme, anlama, hem de hakiki anlamda sevilmesini netice verir. Bu âlem, bu anlamda manasıyla anlamlıdır, güzeldir. Ya yoksa sinema perdel

Pençe-i kahrında feleğin zâre düştüm Bî-rahmı zenâat eyleyen yâre düştüm Sîne-i mecrûhum mihnete âşinâ ya Eyvah ki bilmeden gül sanıp hâre düştü Nideyim ümmîdim firdevse irrmekti âh Bir vech-i gudûbet, rûh-ı hun-hâre düştüm

SEÇMELER Mehmet Akif Ersoy İstiklâl Marşı şairi Mehmet Akif Ersoy, 1873'te İstanbulda doğdu. 27 Aralık 1936da İstanbulda hayatını yitirdi. Şairin en büyük eseri Safahat genel adı altında toplanan şiirleri şu 7 kitaptan oluşmuştur: 1.Kitap: Safahat (1911) 2.Kitap: Süleymaniye Kürsüsünde (1912) 3.Kitap: Hakkın Sesleri (1913) 4.Kitap: Fatih Kürsüsünde (1914) 5.Kitap: Hatıralar (1917) 6.Kitap: Asım (1924) 7.Kitap: Gölgeler (1933)

Pera'da yağmur şarkısız yağmaz Pera'da yağmur şiirsiz de yağmaz senden sonra yağmadı Senden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı aşıklar kanatlanıp Hazerfen gibi uçtular bir geçe Üsküdara bütün aşıklar kanatlanıp martılar gibi terk edip gittiler uzaklara Pera'da senden sonra ne bir şarkı ne bir şiir yağmurların tadı kalmadı. 28.ekim.2005

ikide bir masraf çıkarıyor diye düşlerimi aldırdım dün gece acilde şükür, inmiyor artık o ince sızı birden dizlerimden aşağı ayak bileklerime yoksun ya artık bu bahçede soğudum kendimden ben bile yazıyorum işte harfi harfine "acil ve ihtiyaçtan satılık" takasa da varım herhangi biriyle gelsen de çözüm değil gitsen de ortası yok bunun içimden geçmiyor değil rica etsem bir köylüye ekse beni de hem yaz başı iyi döl tutar toprak imrenir belki ve yeniden doğurur beni annem de

« Benim için şiir, yağmurda, karda sığındığım, sözcüklerden kurulmuş bir evdir. Parayla satın alınmış mobilyalar yerine sözcüklerle döşenmiş bir evdir bu. Kışmevsiminde daha sıcaktır, yaz sıcaklarında ise daha serin Benim için şiir, damarda akan kanın ritmidir. Bir ritim ki, yaşamın ritmine denk düşer. Benim için şiir, tıpkı suya düşen bir taşın, durgun suda yarattığı halkalar gibi söylenenlerin arkasından dalgalar halinde yaptığı çağrışımlardır ve dalgalar kaybolduğunda geriye kalandır. Benim için şiir, ke

Taşın kıyısında tanıdım O iki yaşam güzelini. Biri "Merhaba" sevinciydi, Hiç bıkmadan, usanmadan söyledim her gün, Öteki "Hoşça kal" hüznü. Hoşça kalın Taşıma iyi bakın... 24 Haziran 2009'da kaybettiğimiz Süha Tuğtepe'nin kitap olarak yayımlanmamış şiirlerinin de yer aldığı Zerre, okuru, şairin yirmi yılı aşkın yazın yaşamında uzun bir yolculuğa çıkaracak.

Kocaman bir iğne ve kalın bir iplikle, beceriksiz, dikiyor ceketinin düğmelerini. Konuşuyor kendi kendine: Yemeğini yedin mi? İyi uyudun mu? Konuşabildin mi? Avuç açmak mı? Pencereden bakmayı düşündün mü? Kapı çalındığında gülümsedin mi? Ölüm varsa da, her zaman, ikinci gelir. Çünkü her zaman en başta, özgürlük. Yunan şiirinin ve çağımızın en büyük ustalarından Yannis Ritsos'un simgesi olan "özgürlük" şairin seçme şiirlerini yayımladığımz bu kitabının adının da esin kaynağı oldu. Her Zaman En Başta Özgü

evreni konuşuyoruz, soluklanan bandoyu biçimsiz bir at gibi iniyor sazlığa ay çok uzun sürdü bu yıl kış yoruldu sözcüklerim diyen sesin. denizi sağına alıyor adam görünmez gövdesini kaldırıyormuşçasına. eski resimler, ayın kuyusunu boşaltan çıkrık yarım kalmış şiirler avluda kıvrılarak büyüyen ağacın uykusu. gövdeni indiriyorum ellerime ışığa asılı görüntün hışırdayan göğü özleyen iki ihtiyar.

hepinizin farklı bir böceği var, kırmızı hepinizin gözleri, şiirden bozma bütün güzelliğiyle genişleyen kalp ve kan aynı tufana baktıkça, ıslanır mı yüreğimiz?

güz dili serinliğe maviden renkler uyandırmak için sözlüklere koşarız, eski resimlere; zor dokundukça serinlik bağışlayan çininin zor dilini öğrenmek; ölüm öğretilmiyor

Ayna Yüzün avucumda, Ellerim ilk sözcükten bu yana tanıdık Hiçbir yabancılık yok, yadsıma, yadırgama Aynayla şair arasında Rüyada çoğu kez Düşmelerden köpeklerden karabasanlardan Damarıma dayanan albastı ayinlerinden Kurtulup koşuyorum yüzüne O beni aşkla sulayan sakin sığınağına

semah I yüzümü sana açan kırk çiçekten biriyim aynı denize dökülen kırk yarlı ırmaktan boynumda solgun gölge, zehirli sessizliğim yoldan çıkmasın diye kendimi çağırmaktan II herkes kendine döner, yalnızlık dediğimiz ne acıdan giysiler, ne bilinmeyen ada susayınca varlığın kıyısına ineriz adımız taş atımı bir anlık dalga suda

Muamma oyunum için ilk çığlık atıyorum Kendimi ebeliyorum dönüp kendi kendime ellerim nereye değse bir gölgede kalıyor bir gölge

bunlar yazmak kitapta tahta silahım vardı, ah ne güzel oyuncak bilmezdi kimsecikler ateşten ve barutta korktuğumu usulca/şeytandan korkar gibi kömürlük cadılarından kuyu analarından karanlıkta geçilen mezarlık kenarından kırk haramiden ya da/ -birazda ondan sarıldım tahta oyuncağıma büyüdüm, işe yaradı silahım namlusu toprak saksıda bir çocukluk anısı sanki dünyayı sarıyor odamdaki sarmaşık o yeşermez ağaçın minicik kabzasında -bu yazmıyor kitapta! -

zor dönem beni aç, beni anla, beni dağlara çıkar beni sar yeryüzünün en ağır yarasına suya vur serinlesin sol yanımda yangınlar sağ yanımda albümler, anılar, kül ve kına kimsesiz adalarda yalnız başına açan bir haziran çiçeği olmasın yalnızlığım ruhuma hiçbir ölüm ağır gelmesin aşktan kimseye söylenmesin kapılarda kaldığım

Sumru (Tunç) Temimhan İstanbula 1928'de doğdu. Üsküdar Amerikan Kolejii bitirdi. Bir yıl Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümüne, bir yıl Parise Fernand Leger Resim Atölyesine devam etti. Şiirleri, Beş Sanat, Yedi Tepe, Varlık, Aile, Türk Düşüncesi Dergilerinde yayınlandı. Burs alarak gittiği Amerikaa İngilz Edebiyatı dalında B.A. Tiyatro dalında M.A. çalışması yaptı. Bulunduğu üniversitenin deneme tiyatrosunda iki oyunu sahneye kondu. Üniversiteler arası bir şiir yarışmasında birincilik ödülünü aldı.

Semra Dereli, Sair,Ozan ve Yazarlar Dernegi´nin 2003 Türkiye mansiyon ödülünü alan Buzdan Hayal miydi sevdam? kitabina ismini veren siirinde söyle diyor: ..... Özenme geçmistekilere. aralik kalsin kapi; gitme... Adin karismis odamdaki ayak izlerine. Yüzümdeki hüzün, bundandir! Zincirimi kiramadim, birbasimayim. Seni de mi yitiriyorum? Gözlerimde aci bir duman, öfkem bundandir! Buzdan hayal miydi sevdam Kalbimde erittigim?