Malatya'nin bir ilçesi olan Argu van'dan çikip Almanya'ya göç etmis bir ailenin gerçek hazin öyküsüdür. Insanlarin birseye sahip olabilmesi için onu gerçekten istemesi gerektiginivurgulan bir hikâye. Yokluklarla, hastaligiyla mücadele etmekten yorgun düsen, karisina ve çocuklarina olan sevgisini içinde yasayan, gizlice kagitlara döken Ihsan ile; okuma-yazma bilmeyen ve yasadigi yerden baska bir yer görmemis Rader'in her seyi göze alip Almanya'ya gidebilmesi ve orada iki kültür arasinda çocuklarini yetistir

Romanlar zaman ilerledikçe tarihe gömülür. Her yeni okuyuş romana bakış açısı, kahramanlarının hayatına farklı bir pencereden dahil olmak gibi algılanabilir. Rol model aldığı karakter gibi hareket etmek, onun gibi düşünmek ve hatta onlar gibi sevmek... Hayran olunan kahraman aslında kalpte yaşatılan ve özlem duyulan bir duyu organı gibi... Sevdaya dâhil olmak, yürekte yer edinmek, iyi hatırlanmak bizim ruhumuzun tek isteği bu yüzden... İnsanlar yaptıklarıyla anılır. Ne ekersen onu biçersin bu hayatta. Öyle

Derinlerimde oluk oluk kan çeşmesi. Dinmesi mucize acı bahanesi. Sevebilmek, karşılığını alamadan göçmek. Rüzgarın rotasına kapılmaktı dermanı. Kimseler sormaz yol kenarı hayratı mı can çekişen hayat mı? Herkes yudum alabilmek ister, sevgimin mutlu tarafını Kimseler paylaşmaz kasvet dolu hüzünlerimi. Sormuyorum hayatta mıyım? Ölüm beni unuttu, sensizliğe mecbur bıraktı.

Biz iyi adamlarız; anneye saygı duyar, şiir yazarız. Yemekte tuz arar, gerektiğinde susarız. Yolda kaldırım sayar, önümüze bakarız. Biz iyi adamlarız; çayı sünnet sayar, dostu arayıp sorarız. Yeri geldiğinde tavır koyar, gerektiğinde kalkarız. Biz iyi adamlarız; saygısızlığa gelemez, kadına el kaldırmayız. Güzel kokar, sakalsız olmayız. Biz iyi adamlarız; dostun yardımına koşar, "Nereye?" diye sormayız. Babanın sözünü dinler, aileye toz kondurmayız. Biz iyi adamlarız; bir defa sever, kötülüğe yol olmayız. S

Hayır! Sandığınız kadar güçsüz değilim. Dizimde kabuk bağlamış yaralar dışında... Ağladığımı ya da güldüğümü belli etmeyen yumuk gözlerim dışında... Yüzüme vuran güneş sızıntısıdır sebebi. Çaresiz değilim. Cesaretinize tabi olamam belki ama korkak değilim. Tutsak olmak pahasına kendimden bile sakladığım o gizli söz değmesi dışında... Bir kişiye ve tek sefer kullanılarak tüketilen idaresiz telaştır sebebi. Zamansız değilim. Evet! Sevdayı en az sizin kadar bilirim. Büyük adamlara, kocaman yalnızlıklarını anla

Kitap kokusundan mahrum bırakılmış sokaklar, piyasa ekonomisine teslim edilmiş edebiyat, mısraları para etmediği için itibar görmeyen mahalle arası şairleri... Bir kitabın çok satması gerektiğine inananlar, manav tezgahında parlatılmış elmalar misali düşüncelerini raflara dizdiler. Günümüz edebiyatı, önden sıra kapmak için görevlinin cebine sıkıştırılmış banknot demekti. Sahaf Eşref ise bir şehrin manevi kaynağının kitaplardan ibaret olduğunu düşündüğünden, hiçbir zaman bu ticari yarış içerisinde olmadı.