Montaigne Kişiliği ve Önemi Hümanizma çağıda doğan fakat çağındaki savaşlara da katılan Montaigne'de, Rabelais'in ansiklopedik düşkünlüğü yoktu; bilginin, ölünceye kadar akıllıca yaşamanın yolunu sağlayabileceğine inanıyordu. Önceleri, sertliğe kaçmayan bir Stoacı idi; daha sonra, 1576'da bastırdığı madolyonun üzerindeki yazıda Kim Bilir? ile ılımlı bir simgeciliği benimsedi. Her insanın, kendinde bütün insanlığı taşıdığına inandığı için başkalarına yararlı olmak amacıyla kendi kendisini tahlil etti. Kendi

Zamanın Rusya´sını iyisiyle kötüsüyle anlatan bir eser. İnsanın olduğu yerde eksik olmayan aşk, hırs, iyilik, düşmanlık ve entrika. Bir yanda ne için yapıldığı bir türlü bilinmeyen ve onca insanın ölmesine sebep olan savaşlar; diğer yanda "barış"ın küçük bir sınıfın daimi kaderi oluşu... Savaşta da barışta da dürüstlüğü ilke edinmiş kahramanlar... Hep aykırı bir tip olan Piyer Bezukof ve onun şahsında iyiliğin üstünlüğü... Kadınların genel konumları ve çıkar çevrelerinin ince hesapları... "Kanlı sargılar iç

Yaşamanın bir rüyadan, bir hayalden başka bir şey olmadığını düşünen ilk kişi ben değilim. Fakat bu düşünce bir gölge gibi peşimi bırakmıyor. İnsanların kuvvetleri ve yetenekleri öylesine sınırlı, öylesine küçük bir alan kaplıyor ki ellerinden çok az şey geliyor. Dikkat edelim; bütün uğraşmalarımız, bütün çabalarımız yalnız geçimimizi sağlamak ve yaşamak için. Yani şu zavallı varlığımızı devam ettirmekten başka bir amacı olmayan ihtiyaçlarımızı karşılamak için didinip duruyoruz. Huzurlu olduğumuz zamanlarda