« Benim için şiir, yağmurda, karda sığındığım, sözcüklerden kurulmuş bir evdir. Parayla satın alınmış mobilyalar yerine sözcüklerle döşenmiş bir evdir bu. Kışmevsiminde daha sıcaktır, yaz sıcaklarında ise daha serin Benim için şiir, damarda akan kanın ritmidir. Bir ritim ki, yaşamın ritmine denk düşer. Benim için şiir, tıpkı suya düşen bir taşın, durgun suda yarattığı halkalar gibi söylenenlerin arkasından dalgalar halinde yaptığı çağrışımlardır ve dalgalar kaybolduğunda geriye kalandır. Benim için şiir, ke

Kadın cinsi kurtuluşu üzerine bir erkek komünist önderin kalem oynatmış olması ya da söz söylemiş olması, 21. yüzyıla girdiğimiz ve yenilmiş sosyalizm deneylerinin hesaplaşmasını tamamlamamış olması nedeniyle çok anlamlı bulunmayabilir. Ya da bugün, kadın aydınlatmasının büyük gelişmeler kaydettiği bugünkü dünyada bu kitapçığın yayımlanmasını beyhude çaba görenler olabilir. Ama öyle değil ve eğer bu kitapçık okuduğunda tam da günümüze ışık tutma gücünün keşfedileceğini şimdiden söyleyebiliriz. Niye mi? Çü

Bu adı tanıyan çoktur. Ya da şöyle söyleyelim; Clara Zetkin dünyada en çok tanınan iki komünist önder kadından biridir. Diğerinin de Rosa Luxemburg olduğunu tahmin etmeyenimiz pek çıkmasa gerek. Bizim konumuz Clara. 19. yüzyılın yarısından az sonra Alman bir genç kadın ilerici ve sosyalist harekete ilgi duyar ve yakınlarında Rus devrimci göçmenleri bulursa hayatının değişmeye başlaması neredeyse kaçınılmazdır. Clara'nın Osip Zetkin ile tanışması da böyle sonuçlanır. Bu beraberlikle birlikte Clara sadece i

Bu kitap, Küba Devriminin ilk yirmi yılını, yani 1959-79 arasını anlatıyor. Sosyalist devrimin kadınları eşit yurttaşlar olarak gördüğünü, yasalar önünde eğitimden çalışma yaşamına bütün haklarda ve özgürlüklerde erkekle eşitlendiğini aktarıyor. Ve kadınların kurtuluşunun devrimle bir ihtimal değil gerçeklik olduğunu gözlerimizin önüne seriyor. Devrimden önce binlerce kadının ya fahişe ya da hizmetçi olarak çalıştığı Kübada bugün, kadınlar siyasette de sanatta da yaratıcılıklarını kullanıyor, fabrikalarda t

Ernesto Che Guevara için devrim yapmak sadece bir başlangıçtı. Sırada sosyalist ekonomik sistemi kurmak ve yeni insanın inşası vardı. Geçiş döneminin bıçak sırtı halinin de, eksikliklerin de farkındaydı. Her şeye rağmen kapitalist çözümler değil, sosyalist çözümler aradı. Çünkü dedi biz onların farkına varmaksızın, kapitalist çözümler bizi kemirmeye ve bozmaya başlıyorlar. Bütçeye Dayalı Finans Sistemini kuran Che, sağlam bir analiz, disiplin ve denetimi, üretimi arttırmanın esas yolları olarak gördü. Eşit

Lenin, "Kadınsız devrim olmaz" demişti. Hem Sovyet hem de Çin devrimi bunu doğruladı. Devrimin kalıcılığı da kadınlara bağlıydı. Kızıl Çin'de kadınlar işte bunu başardı. Geleneksel rollerden ve dayatmalardan kurtuldu, erkekle eşit birey olarak yeni bir yola çıktı. Evini arkasına bırakıp bilginin ve üretimin peşinden gitti. Dayanışmanın, yoldaşlığın, anneliğin, kadınlığın yeni dilini kurdu... İtaati unutup özgürlüğün kelimelerini öğrenen kadınlar önce acı ayaktan, "altın zambak"tan kurtuldu. Eşini seçme, ço

Sosyalizme, devrime gönül veren herkesin başucu kitaplarından biriydi Ve Çeliğe Su Verildi. Yazarı Nikolay Ostrovski ikinci romanında Sovyet Devrimi'nden sonra, Almanların işgalindeki Polonya'da Bolşevik örgütlenmeyi, işçilerin ayaklanmasını anlatıyor. Ostrovski tıpkı ilk romanındaki Pavel Korçagin gibi bu romanında da kendinden bir kahraman yaratıyor. Bu kez adı Vassilek. O da tıpkı yazarı gibi ihtilalci ve askerlerin burnunun dibinde Bolşeviklerin bildirilerini dağıtıyor. O da yazarının izinde Kızıl Ordu'

1970'li yılların Arjantinli devrim önderi Mario Roberto Santucho'nun yaşamı ve yazılarından oluşan bu derleme, o yılların soluk soluğa mücadelesinin mirasını günümüze taşıyor. Teorisyen, politik önder ve askeri komutan Santucho, Devrimci İşçi Partisi'nin (PRT) Genel Sekreteri ve Devrimci Halk Ordusu'nun (ERP) başkomutanıydı. Arjantin polisinin ifadesiyle Aşırılığın başıydı. Arjantin devrimine özgü bir teori geliştirme yönünde adımlar attı. 1960'ların başlarından itibaren girdiği devrimci kavgada hep en önde

Daha dün Marksizmi tarihin çöplüğüne atmaya hazırdılar, bugün Marks'ın kitaplarının arasında bu krizden nasıl çıkılabileceğinin yanıtını arıyorlar Onlar araya dursun, kriz gösteriyor ki emperyalist küreselleşme kapitalizmin dibe vurma, yani çürüme halidir. Bu çürüme kendini, emek sömürüsünün dünya genelinde talana dönüşmesiyle, küçük birikimlerin en soysuz yöntemlerle yağmalanmasıyla, zenginlik ve fakirlik uçurumunun tarihin hiçbir döneminde görülmediği kadar derinleşmesiyle gösteriyor. Bu krizden çıksa da

İnsanın peşinde olduğu şey, kendisiyle ve çevresiyle ahenk içinde olduğu, mutlu bir yaşamdır. Bunu gerçekleştirmenin ise tek bir yolu vardır, sosyalizm. Sovyetler Birliği deneyimini bir hayal kırıklığı olarak gösterenler, küreselleşen dünyada sosyalizme yer olmadığını söylemeye kalkışanlar vardır elbette. Ama gerçekler gösteriyor ki onların yeni hayatı sefaletin, yoksulluğun, yalnızlığın adıdır Oysa biz biliriz ki sosyalizm bir inşa sürecidir ve her günümüzün sevinci bu sürece kattıklarımızla ölçülür Bizim