Hikayenin kahramanı tesiri olmasa da hiç susmadı. Hiç söylenmedi hep mertçe söyledi. Düşündükleri Söyledikleri,yaptıkları,savundukları normaldi ama anormal toplumda,normal anormal oluyordu.Onun için hep yalnız uçtu.Doğruların kaderiydi yalnızlık.Kargalar sürüyle,kartallar hep yalnız uçuyordu Yazar kitapta kendi gibi doktor olan bir kahraman yaratıp,onun hayatını anlatmaktadır.Kurgudaki diğer kahramanları gerçek hayattakilere benzetmek mümkündür.Okuyucu şu gazeteciyi şu doktoru şu politikacıları anlatıyor di

İnsanlar çıplaklığı müstehcen veya çirkin olarak kabul edebilirlerdi .Ama eski çağların mitolojik tanrıları gibi kusursuz bir fiziğe sahip olan bu adam,dünyaya meydan okurmuşçasına güçlü bacaklarını iki yana açarak,sigarasından bir iki nefes daha çekti.Bir müddet içinde tuttğu dumanı bu saatte bile ışıl ışıl olan bu kente doğru üfledi.En ufak bir hareketinde bile gereğinden fazla gelişmiş kasları kıpır kıpır oynuyordu.Bir doksana yakın boyu,geniş omuzları ve güçlü bacaklarının üzerinde daracık kalçaları ile

Hareme kapatılan bir erkek, denizlerde savaşan bir amazon, köleleştirilen binlerce masum insan, koloni kurma derdindeki zenginlere düzmece kehanetler satarak zengin olmaya bakan din adamları, pers işgalinde anadolu ve erkeklerin savaşçı dünyasında tutunmaya çalışan yalnız bir kadın...

Törelerimiz, alışkanlıklarımız, gerilimlerimiz bize ne oldu böyle sevgimiz geleceğimiz umutlarımız...

Pek tabii ki arşiv vesikası, tarih araştırmacısının dayandığı, beslendiği ve sıkı sıkıya sarıldığı esas kaynak ve delildir. Yakın veya uzak geçmişin derinliklerine inilmesi, hadiselerin anlaşılması ve çözümlenmesi için arşiv belgesine hayatî ihtiyaç duyulur. Ancak herhalde filolog olmamdan kaynaklanıyor olacak ki, arşivin sunduğu resmî rapor, evrak, kuru veri, rakam ve yüzdeler yerine, ne denli öznel ve seçmeci olduğunun ve mübalağa ihtiva ettiğinin pekâlâ farkında olsam da, mazinin havasını, duygusunu ve n