Paha biçilmez anlar mı? O da ne demek? Diyelim ki yaşamın bütünü… Jacominus Gainsborough’unki mesela. Parktaki solgun yapraklar, yağmur, gelgit… Tortop atılan bir takla, rıhtımda bir elveda, çakıllarla dolu bahçede bir merhaba… Bir piknik, birkaç yarış ve badem ağacının altındaki serin gölge. Bunların bütünü. Bir yaşam.

Küçük kirpi kötü bir söz duymuştu! Anne kirpi bunu öğrenince üzüldü. Ne yapacağına karar veremedi. Düşündü. Ya bunu önemsemeyecek, bir şey olmamış gibi hareket edecek ya da... Küçükler masumdu; kötü sözü söyleyeni bulmalı ve onu uyarmalıydı. Anne kirpi küçüklerin, iyi sözle kötü sözü nasıl ayırt edeceklerini de öğretmek istiyordu. Bakalım bunu gerçekleştirebilecek mi?

Kitabın kahramanı Düş Martısı, Masal Perisi’ne her gün bir şiir yazıyor. Masal Perisi de ona bir masal gönderiyor. Masallar arasına serpiştirilen ve kitabın sonuna konulan etkinliklerle eğlenme süreci zevkli bir öğrenmeye dönüşüyor. Çoklu Zekâ Etkinlikleriyle Masal Denizi’ni okuyan çocuklar, • Yepyeni ve orijinal masal ve öyküler bulacaklar. • Yeni kelime ve kavramlar öğrenecekler. • Çoklu zekâ etkinlikleriyle anlama, yorumlama, analiz etme, matematiksel düşünme becerilerini geliştirecekler.

Kitabın kahramanı Düş Martısı, Masal Perisi’ne her gün bir şiir yazıyor. Masal Perisi de ona bir masal gönderiyor. Masallar arasına serpiştirilen ve kitabın sonuna konulan etkinliklerle eğlenme süreci zevkli bir öğrenmeye dönüşüyor. Çoklu Zekâ Etkinlikleriyle Masal Denizi’ni okuyan çocuklar, • Yepyeni ve orijinal masal ve öyküler bulacaklar. • Yeni kelime ve kavramlar öğrenecekler. • Çoklu zekâ etkinlikleriyle anlama, yorumlama, analiz etme, matematiksel düşünme becerilerini geliştirecekler.

Siz hiç fasulye deneyi yaptınız mı? "Eveeet!" dediğinizi duyar gibiyim. Hayrettin de bu deneyi yaptı ancak onun fasulye bitkisinden fasulye yerine bezelye çıktı. Hayrettin onu öyle de olsa okula götürme kararı vermişken bilin bakalım yolda kime rastladı? Tabii ki Nazar teyzeye... E geri kalanı siz tahmin edersiniz artık! Nurdan Öğretmen ne Hayrettin'in ne de diğer çocukların deney sonuçlarına şaşırdı. Çünkü doğada yaşanan bütün bu tuhaflıkların bir sebebi vardı: Bay Gedeo ve Destroyer... Hatta Tosun'un has

BİRDEN MİNÖR 11’in önüne siyah bir gül düştü. Ne kadar beklenmedik bir durumdu. Nereden çıkmıştı? Şimdi ne yapacaklardı? Yağmur’un aklına Müge ve Tilda ile yaptıkları konuşma geldi. Siyah gül, bir silah olabilirdi. O sırada bir vızıltı duydu. Bir elektronik böcek etraflarında dönüyordu. Az önce gördükleri böcek değildi bu. Daha küçüktü ve doğrusu fazlasıyla düşmanca bakıyordu.

Planların en iyi yanı insanın ne zaman ne yapacağını biliyor olmasıdır. Yemek yiyeceğimiz, uyuyacağımız, kahkaha atacağımız, ödev yapacağımız, bilgisayar başına oturup bekleyeceğimiz, hayal kırıklığına uğrayacağımız her an bellidir. Ne yazık ki plânların, plâna uymamak gibi kötü bir yanları da vardır...

Her şey, acil bir telefon aramasıyla başladı. Görevi gün içinde, sessiz sedasız bir şekilde tamamlamamı emrediyordu amirim. -Eveeet hanımefendi, olay nasıl gerçekleşti, diye söze başladım. Cebimden siyah kaplı defterimi ve gümüş renkli kalemimi çıkarmıştım. Önemli ayrıntıları kaçırmak istemiyordum. Hanımefendi soruma hemen cevap vermedi. Havada bir tedirginlik hissetmiştim.

Bilge ile Hikmet, kendini tanıma yolculuğuna çıkmış iki kafadar. Merakla çıktıkları bu yolculukta soru sormakta ve cevap aramakta ustalaşmış iki gönüldaş. İki dost bu kez utanma, kıskançlık, kibir/narsizm, dedikodu, merhamet, yaşam-ölüm ve zaman konularını sorguluyorlar. Düşünmeye ve düşündürmeye devam ediyorlar. Kendini tanıma yolculuğunda yol arkadaşı olmaya hazır mısınız? Yolculukta yanımızda olması gerekenler: Hayret, merak ve sorular. Bunlar hazırsa Bilge ile Hikmet seve seve yol arkadaşı olacaklardır.

Çocukluğumun dağları aşılmaz, ırmakları geçilmez olurdu. Şimdi küçücük gördüğüm göller o kadar uçsuz bucaksızdı ki, hiçbir gemiyle karşı kıyıya ulaşılmazdı. Sabahın sisinde yola çıksam bir daha evi bulamayacağımı zanneder, ürperirdim. Bulutlar binlerce masal anlatırdı. Rüzgârların önünde geçip giderdi büyük deve kervanları, yeleli bir aslan ve yavruları… Kocaman kartallar, atlar ve koyun sürüleri olurdu. Bazen diğerlerinden ayrılmış bir bulut kümesinde yalnız ve çaresiz yolcuları görür, yollarını kaybettikl

Barat gözlerini açtı. Birisi onu çağırıyordu. Ama ortalıkta kimsecikler yoktu. “Sen de kimsin?” dedi merakla. “Beni nasıl tanımazsın? Akşama kadar beraber oynadık ya.” dedi o gizemli ses. “Dede sen misin? Sesini nasıl değiştirdin öyle? Işığı yaksana seni göremiyorum.” “Hay Allah’ım ya! Ne dedesi arkadaşım? Yanındaki

Hayat en tatlı şeydir.

UNESCO her yıl bir şehre 23 Nisan’dan -“UNESCO Dünya Kitap Günü”- sonraki yılın 22 Nisanına kadar “Dünya Kitap Başkenti” unvanını verir. O yıl boyunca, seçilen şehir kitap, okuma ve edebiyatla ilgili çeşitli aktiviteler ve etkinlikler düzenlemeyi taahhüt eder. Bu, okuryazarlık ve okuma sorunlarının yanı sıra kütüphanelerin ve kitapçıların önemi hakkında farkındalık yaratmayı ve canlı bir kitap kültürünün genel faydalarını vurgulamayı amaçlayan bir program aracılığıyla uygulanmaktadır.

Denizi ve denizciliği henüz çok küçükken sevmeye başladım. Çünkü büyükbabam bölgemizde meşhur bir denizciydi. Daha sonra babam çok büyük bir kaptan oldu ve “Kıtalar Kaptanı” diye tanındı. Kıtalar derken o zaman Arap ve Hindistan coğrafyası kastedilmekteydi. Küçük bir çocukken deniz seferlerinde babama eşlik etmeyi çok seviyordum. Babam beni yanı başına oturtur, neler yaptığını gösterir ve bana denizciliği öğretmeye çalışırdı.

Tuşlara bastıkça karşımıza hiç anlamadığımız bilgiler çıkıyordu. Formüller, teoriler her şey bir tek şeyi işaret ediyordu: BADEM OPERASYONU! Bu operasyon neydi? Badem kimdi? Bir türlü çözemiyorduk. Eğer gerçekten bu bilgiler önemli ise, bu CD’leri ve DVD’leri korumamız gerekiyordu. İçerdiği bilgileri kimseye soramaz, kimseyle konuşamazdık...

Bir okul şenliği, bir kermes, kardeşlik dayanışması ve Kudüs! Babamın iş gezisi nedeniyle gittiğimiz peygamberler diyarı Kudüs’ü kaykay ve bisikletle gezerek tanımaya, burada yaşadığım maceralara katılmaya ne dersiniz? Gönlü Kudüs kadar yüce olan üç arkadaşımla tanışmaya ve engelleri ortadan kaldırarak kurduğumuz, içinizi ısıtacak sıcacık dostluğumuza şahit olmaya hazır mısınız? ••• Dünya üzerinde binlerce şehir var. Bunların bazıları tarih boyunca bir çınar gibi uzun ömürlü, güçlü ve görkemli olmuş.

Ormandaki evinde zamanını huzur içinde geçiren porsuk, dışarıdan gelen gürültüden rahatsız olur ve neler olduğuna bakmak için dışarı çıkar. Yavru sincaplar ağaçtan ağaca atlayıp yaramazlık yapmakta, herkesi rahatsız etmektedir. Doğa âşığı olan porsuk bir yandan ağaçlarla ilgilenip bir yandan da sincapları takip ederken yanmış bir kozalağa denk gelir ve tehlikede olduklarını anlar.

Büyük plan şekillenirken, inin karanlıklarında bir çift göz olan biteni izliyordu. Hazırlanan bu plan karşısında şaşkınlığını gizleyemedi. Kurtların gerçekleştireceği vahşeti düşünüyordu. Plan çok hoşuna gitmişti. Kıs kıs gülmeye başladı: –Pes, dedi. Bu kadarı benim bile aklıma gelmezdi.

Dikkat! Bu bir uyarıdır. Bu kitap fazlaca ışık, fazlaca şaşkınlık, fazlaca merak içerir. Baştan sona merakını dürtecek bu kitabın sonuna geldiğinde gözlerini kapatıp yüzüne bir gülümsemenin yayıldığını hissedeceksin. Tıpkı çok acıktığında ağzına aldığın ilk lokmayı gözlerini kapatıp ağzında çevirirken yüzünü kaplayan bir gülümseme gibi. Unutma, sana verilen ışığı yolunu aydınlatmak için kullanmadıysan israf etmişsin demektir. Yolun açık olsun ortak.

Konuşacak, yazacak, dinleyecek ne çok şey var şu dünyada değil mi?Laf aramızda iyi bir gözlemciyimdir. Bazı şeyleri fark etmediğimi düşünenlere cevabım ise basit, öz ve gerçek dünyadan olacak.Şimdi çorabını giy, gözlüğünü tak,  mendilini unutma, çiçeklere selam ver, güneşe el salla, her türlü fazlalıktan uzak dur, sır tut, yaz, dinle, gözünü kapa ve bir melodi mırıldan.Hey, bir dakika, hayal kuralım tamam da bir ayağımız da yere bassın değil mi?Haydi o zaman çok nazlanmayalım. Hazır mısın dünya, aç kul