Açık havada namaz kılmaya mahsus yer. Farsça namaz ve gâh kelimelerinin birleşmesinden meydana gelen namazgâh, namaz kılmaya yarayan ve kıble yönünde mihrap yerine bir dikili taş bulunan meydan, üstü açık mescit manasında Türkçe'de karşılık bulmuştur.

Osmanlı toplumunda kuşlara olan sevgi ve ilgi mimariye de yansımıştır. Bunlara ait uygulamalar taş ve ahşap binalarda görülebilir. Kafeste kuş beslemek, cumbalı ahşap evli, arnavutkaldırımlı ve dar sokaklı eski İstanbul mahallesinin ayrılmaz bir parçasıydı. Önsöz'den

Seramik çalışmalarına 1958 yılında başlamış, İstanbul Tatbiki Güzel Sanatlar Yüksekokulu'ndan mezun olduktan sonra eğiticiliği sevmiş ve aynı okulda göreve başlamıştır. Almanya'da Selb şehrindeki Krautheim Porselen Fabrikası'nda ihtisas yapmış, geleneksel Çanakkale atölyelerinde en son ustalarla çalışmıştır.

Lisans eğitimini İstanbul Üniversitesi, Klasik Arkeoloji Ana Bilim dalında tamamladı. İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sanat Tarihi programında "19. yüzyıl İstanbul'da Rum Ortodoks Kliseleri" üzerinde yaptığı çalışmayla yüksek lisans yaptı ve aynı üniversitede "Post-Bizans Dönemi İstanbul Kiliselerinde Duvardan Bağımsız İkonalar" adlı çalışmayla doktor derecesi aldı.

Geçmişin haberleşme aracı olarak kullanılan kartpostal, günümüzün araştırmacıları ve koleksiyoncular için son derece değerli bir belge niteliği taşımaktadır. Kartpostallara bu niteliği kazandıran özelliklerinden biri, postadan geçen kartlar üzerindeki pul ve damgalardır. Ancak bir diğer özellik de, bu kartpostallarda editörlerin dönemin en ünlü fotoğrafçıları tarafından çekilmiş fotoğrafları kullanmalarıdır. Söz konusu fotoğraflar İstanbul'un abidevi mimari eserlerinden, İstanbul'un gündelik yaşantısına

Bütün dünyayı yaşamı, sözleri ve düşüncesiyle etkileyen Mevlana Celaleddin-i Rumi'nin dünyasına masalsı bir yolculuk yapmak ister misiniz? Gönüllerin Sultanı Hz. Mevlana kitabı, bu büyük mütefekkir ve inanç adamını daha iyi anlamak için sizi bir masal bahçesine çağırıyor.

Türk milletinin ilk destanlarını ve masallarını anlatan Dede Korkut'un yaşadığı çağlara masalsı bir yolculuk yapmak ister misiniz? Türk Destanlarının Atası Dede Korkut kitabı, bu kahraman ve ozan kişiliği daha iyi anlamak için sizi bir masal bahçesine çağırıyor.

The European Parliament has proposed İstanbul as the candidate for the "Cultural Capital of 2010". Undoubtedly İstanbul is a most fascinating city without rival. It is a treasure full of magnificent and invaluable monuments of 2700 years. Therefore, it has not been easy to make a selection among them. This volume presents panoply of historic monuments accompanied by brief information along with superb photographs as yet unpublished. There are two principle sections; the first one is devoted to Roman and By

XIX. yüzyılın ikinci yarısında, Osmanlı İmparatorluğu'nda, birçok kamu hizmeti, bugün yap işlet devret modeli olarak ifadesini bulan, imtiyaz usulüyle özel sektör tarafından kurulup işletilmişti. Çalışmamız, dönem içerisinde, yap-işlet-devret şeklinde kurup işletmek üzere, özel sektöre imtiyaz usulüyle verilen İstanbul'daki yerel kamu hizmetlerini kapsamakta olup, bunları toplu taşımacılık, su ve enerji olarak üç ana grupta toplayabiliriz.

Avrupa Parlamentosu tarafından 2010 Kültür Başkenti adayı seçilen İstanbul, şüphesiz dünyada benzeri olmayan büyüleyici bir şehirdir. 2700 yıllık bir geçmişi olan bu şehir bünyesinde barındırdığı birbirinden görkemli ve değerli anıtların bulunduğu gerçek bir hazinedir. Dolayısıyla bunların arasından bir seçim yapmakta hayli zorlandım. Bu kitap, tarihi anıtlar hakkında az ve öz bilginin yanı sıra bugüne kadar yayınlanmamış muhteşem görüntüler bulacaksınız. Kitap iki bölümden oluşmaktadır; birinci bölüm Roma

İstanbul şifahaneleri dediğimiz zaman Osmanlılar döneminde İstanbul'da yaptırılan ve hastane görevini gören müesseseler aklımıza gelmelidir. Hastane görevi gören bu müesseseler tarih boyunca birçok isimle kimliklendirilmişti. Türkçe "şifa evi, şifa kapısı, sıhhat yurdu, sağlık yurdu" olarak anladığımız şifahaneler, genellikle dârüşşifâ olarak isimlendiriliyordu. Bu ismin yanında tarihin çeşitli dönemlerinde ve değişik coğrafyalarda bîmarhane, mâristan, dârülmerza, dârülafiye, dârüssıhha diye de tanıtılıyord

Osmanlı ülkesinde Türkler tarafından yayımlanan ilk dergi Vakayi-i Tıbbiye'dir (1849). Ancak "Vakayi-i Tıbbiye"yi gazete kabul edenler, "Mecmua-i Fünun"u ilk dergi olarak kaydeder. Aylık olarak yayımlanan "Mecmua-i Fünun" 1862-1867 yılları arasında 47 sayı çıkmıştır. İki yıl sonra, 1869'da ilk çocuk dergisi olan "Mümeyyiz" yayımlanmıştır. Ülkemizde Türkler tarafından çıkarılan ilk resimli dergi olan "Mir'at" ise 1862 yılında üç sayı çıkmıştır. Bu ilk dergiler genellikle Osmanlı ülkesinde doğa bilimleri ile

İstanbul'un 100 Romanı başlığını taşıyan bu çalışma, başlangıçtan günümüze kadar İstanbul'un romancılarımız tarafından ana hatlarıyla nasıl ele alındığının tespitine yöneliktir. Bilindiği üzere Türk romanı başlangıçtan Cumhuriyet'e kadar büyük ölçüde İstanbul'u mekan olarak kullanmıştır. Yazarlar Cumhuriyet sonrasında Anadolu'ya açılmakla beraber İstanbul'a olan ilgilerini kaybetmemişler, sosyal hayatımızı, fikri, siyasi ve kültürel dünyamızı şekillendiren bu şehir etrafında roman yazmaya devam etmişlerdir.

İstanbul'u dünyanın en güzel şehirlerinden biri yapan ve hiç kuşkusuz dört bir yanına inşa edilen ve şehrin hafızasını her daim diri tutan tarihi eserlerdir. Özellikle Osmanlılar'ın Bizans'tan Harabe olarak aldıkları ve mutluluk kapısı şeklinde adlandırdıkları bu şehri adeta adım adım, sokak sokak cami, medrese, çeşme, subyan mektebi, hamam ve daha birçok sosyal müessese ile tezyin ederek adeta yeniden inşa etmeleri dikkat çekici bir husustur.

Gravürler, fotoğrafın icadından önce kullanılan en önemli görsel materyal olarak bizlere kaynaklık etmektedirler. Gravürlerin önemi sadece bu kentin geçmişteki görünümünü hafızamıza kazırmakla da sınırlı değildir mutlaka. Bu bağlamda gravürler dikkatle incelendiğinde, onların aynı zamanda birer tarihi vesika olduğu anlaşılacaktır. Her köşesinde bir hikayenin anlatıldığı bu görsel kaynakların hangi köşesine baksanız, İstanbul ahalisinden birinin hayatına dokunmamanızın mümkün olmayacağını anlarsınız. Bahs

İstanbul esnafı Bizans döneminden itibaren halkın ihtiyacı, yaşama koşulları ve teknolojik gelişmeye paralel olarak çeşitli değişikliklere uğradı. Örnek olarak mumculuk her iki imparatorlukta da en önemli mesleklerden biriydi. Ancak sonraları gözyağı ve elektriğin yaygınlaşmasıyla beraber önemini yitirdi. Vapur seferlerinin başlamasıyla kayıkçılık sekteye uğradı; sigara kağıdının yaygınlaşmasıyla lülecilik fincan yapımına yöneldi; bir esnafın iş alanının daralmasına neden olan bu durum, diğer taraftan ağızl

Objeler, heykeller, salkımlar, ortaya çıktıkça insanı daha bir içine çeken, haz veren güzellikler, bunların hepsi camdan. Üretenler, İstanbul'un cam sanatçıları. Topkapı Sarayı'nın kültür hazinelerinden Nakkaş Osman'ın ünlü düğün kitabı Sürname-i Hümayun'da, Sultan III. Murat'ın oğlu Mehmet için 1528 yılında yaptırdığı sünnet düğününde, Sultanahmet At Meydanı'ndaki muhteşem gösteriyi izleyenler, Camger'lerin geçiş sahnesini hatırlayacaklardır. Minyatürde yer ala, işte o günlerin Cam Loncası Ocağı'nın usta

İstanbul'un Üsküdar, Kasımpaşa, Bahariye, Galata ve Yenikapı Mevlevihanelerinde haftanın her günü, sema ayini izlemek mümkündü. Elinizdeki eser, günümüzde yeniden restore edilen bu mevlevihanelerin kültür tarihini konu alan eşsiz bir çalışmadır. There were five Mawlawi Lodges in İstanbul. One could watch the whirling dervishes every day in Üsküdar, Kasımpaşa, Bahariye, Galata and Yenikapı Mawlawi Lodges. This book is an excelent study about the history of these Mawlawi Lodges.

This book does not only aim at reminding us once more of İstanbul's past glory days, but olso draws our attention to the point that at this moment of time, İstanbul is again a world city where many people from various language backgrounds can be found crowding its streets day and night. The impressions of famous Western travellers of years gone by, share teh book's pages with the interpretations of contemporary İstanbul written by Sefa Kaplan.

Karagöz ve Hacivad, felsefi derinliğini tasavvufi köklerinden alır. Oyunun temel amaçları olan perde, gölge ve ışık kaynağı, aynı zamanda vahdet-i vücud düşüncesini işaret eden remizlerdir. Oyun, bu dünyanın bir gölgeler alemi olduğunu işaret eder. ...