Eugène Emmanuel Viollet-le-Duc 19. yüzyılda Rasyonalizmi temel alan kuramsal yazılarıyla modern mimarlığa giden yolu açmıştır. Bu deremeye de adını veren 19. Yüzyılda Gotik Üslup Üzerine adlı yazısı Güzel Sanatlar Akademisi ile yaptığı ünlü bir tartışmadır. Mimarlık Ve Üslup başlıklı bölüm, Viollet-le-Duc'un en kapsamlı çalışması olan Dictionnaire raisonné de l'architecture française du XIe au XVIe siècle içindeki Üslup maddesinin tamamıdır. Genç yaşından beri sık sık uzun seyahatlere çıkan mimarın, yaşa

Mimarlığın Dört Öğesi ve İki Konferans adını verdiğimiz bu kitap, 19. yüzyıl Alman dilinde mimarlık ve sanat tarihinin en büyük kuramcısı sayılan Gottfried Semper'in mimarlık ve üslup konularını işlediği en önemli çalışmalarını biraraya getiriyor. Düşünceleri çok geniş alanlara yayılan yazarın Mimarlığın Dört Öğesi adlı yazısı ile beraber 1854 yılında Londra'da verdiği Mimari Simgeler Üzerine başlığını taşıyan kon-feransı ve 1869 yılında Zürih'te verdiği Mimari Üsluplar Üzerine adlı konferansını yayınlad

Bernard Tschumi mimari söylemin en önemli konularını kışkırtıcı ve duru bir analiz çerçevesinde ele alıyor. Modern ideolojiyi ve post-Modern özlemleri karşı karşıya getiriyor, her ikisinin de haklı kültürel koşullardan kaynaklandığına dikkat çekiyor. Bu çerçevede birden çok programa uygun binaların haklı nedenlere dayandığını savunuyor.

Moisei Yakovlevich Ginzburg 20 yüzyılın ilk yarısında yayınlanan Mimarlıkta Ritm adlı bu kuramsal çalışmasında mimari kompozisyonun kurucu ilkesi olarak ritm kavramının izini sürer. Konstrüktivizmin önde gelen temsilcilerinden olan Ginzburg ritmi bir müzik dersi gibi ele alır, ritmi temel bileşenlerine ayırır, bunları birer nota gibi gördüğü mimari öğelerle ilintilendirir, ardından bunların sentezini yapar, tıpkı bir senfoni gibi... Antikçağ ve Rönesans binalarını analiz ederken geniş bir mimari kültüre sah

Paul Waterhouse ve Raymond Unwin tarafından 22 ve 29 Ocak 1912 tarihlerinde verilen Warburton Konferansları. "Kent planlama en iyi ihtimalle cüretkâr bir oyundur; umutsuz hastalıklar umutsuz ilaçlara ihtiyaç duyduğu için oynanması da gereken bir oyundur." "Kent planı gelecekte yaşanacak genişlemeye hazır olmakla kalmayıp, kentin genişlemesini bu önlemlere uygun olarak ana hatlar boyunca denetleyecek ve yönlendirecektir." "Kentin ne kadar büyüyeceğini kimse bilemez. Hangi yöne doğru büyüyeceğini kimse bileme

Sanat tarihçisi, eleştirmen ve akademisyen Cesare Brandi (1906-1988) sanat eseri restorasyonu konusundaki modern yaklaşımın temellerini atmıştır. Benimsediği "eleştirel restorasyon" görüşü, Giulio Carlo Argan ile birlikte kurduğu ve yirmi yıl boyunca yönettiği ünlü Istituto Centrale del Restauro'nun eksenini oluşturmuştur. "Sanat eserinin ancak maddesi restore edilir." "Öyleyse karşımıza çıkan her kırık sütunun, yerden kaldırılıp yeniden kurulmasının meşru olduğunu sanmak yanlış olacaktır; bunun yaşanacağı

Bu derlemede mimarlıkta orantı konusunu, üç ana metinle kucaklamak istedik. Eugène-Emmanuel Viollet-le-Duc Dictionnaire raisonné de l'architecture française du XIe au XVIe siècle başlıklı hacimli eserinde orantı sorununu kendi açısından serimler. August Thiersch 1883 yılında "Mimarlıkta Orantı" başlıklı incelemesini yayınlar. E. E. Viollet-leDuc'ün on beş yıl önce yayınlanan yaklaşımını ele alır ve benzeşimin mimarlıkta orantının temeli olduğunu savunur. Bu metnin yayınlanmasından altı yıl sonra, İsviçreli

Elinizdeki derleme önde gelen yirmi iki binanın incelenmesi sayesinde Klasisizmin, Modernizmin ve kaynaklarının kısa bir tarihini sunmak istiyor. İncelemelerin her biri binanın maddiliğini, parselde yer alma tarzını, içselliğini, ışığını, konstrüksiyonunu, malzemelerini, tasarımına yön veren yazılarla, öğretiler ya da kuramlarla karşı karşıya getiriyor; bunu da, söz konusu bina nesne olmaktan çıkıp yavaş yavaş yeniden bir proje, yani kendi çağının "olabilirlikleri"ne açık bir hipotezler demeti halini alınca

Adolf Loos'un 7 yazısının eklendiği Mimarlık Üzerine kitabı genişletilmiş baskısıyla: Elinizdeki kitapta, mimarlık tarihinin belki de en güçlü yazarlarından biri, mimar Adolf Loos, olanca dürüstlüğüyle yaşadığı mesleğini tanıtıyor. Loos'un mimarlık üzerine yazdıklarının büyük bir bölümünü biraraya getiren bu derlemenin önemi ancak okunduktan sonra anlaşılabilecektir. Bugüne kadar kulaktan kulağa aktarılarak tanınan Adolf Loos, artık "Süsleme suçtur" demeyecek dilimizde: "On üç yıl önce bir uyarıda bulundum

Hermann Josef Stübben'in başlıca eseri olan Der Städtebau kent planlama ilkeleri ve uygulamaları konusunu ansiklopedik anlayışla ele alıyor. Josef Stübben'i yeterince tanıtacağına inandığımız elinizdeki kitap 750 sayfadan oluşan Der Städtebau adlı çalışmanın "Genel Plan" adlı Bölüm 3'ü ile yazarın Royal Institute of British Architects tarafından 1910 yılında Londra'da uluslararası düzeyde düzenlenen "Town Planning Conference"a (Kent Planlama Konferansı) sunduğu raporu biraraya getirmektedir.

William Hogarth (1697-1764) ülkesinin resim sanatında kıta Avrupası'ndan farklı bir kimliğe sahip olmasını sağlamıştır. Estetik görüşlerini biraraya getirdiği Güzelliğin Analizi (The Analysis of Beauty, 1753) adlı incelemesinde, güzellik ilkesinin güzellik çizgisi adını verdiği kıvrımlı çizgi ya da yılankavi çizgide yattığını savunur. William Hogarth'ın ünlü Güzellik Çizgisi, dikilmiş bir yılan gibi hapsedilmiştir şeffaf piramide. Sanatçı Fransız Klasisizminin yürek sıkan simetrisinin simgesi saydığı çift s

Camillo Sitte (1843-1903), Avusturyalı mimar ve sanat tarihçisi. Sanat İlkelerine Göre Kent İnşa Etmek ("Der Städtebau nach seinen künstlerischen Grundsätzen") 1889 yılında yayınlanmasından itibaren Avusturya ve Almanya başta olmak üzere kent konusundaki tartışmaların odak noktası olmuştur. Sanayi devriminin etkisiyle ortaya çıkan kentsel çevrenin çirkinliğinden kaçınabilir miyiz? Toplumlarımızın yaşadığı büyük alt-üst oluşların ortasında çağdaş bir güzellik, güzel bir kent ortamı oluşturabilir miyiz? Es

Mimar deprem sonuçlarını nasıl ele alır? 30 Ekim 2016, Orta İtalya'da yaşanan depremde Norcia'daki (Perugia) Madonna di Cascia Kilisesi moloz yığınına döndü. Mimar Paolo Belardi yeni projesi "Moloz Kilisesi"ni ("Chiesa delle Macerie") oluşturmaya başladı. "Depremden sonra yalnızca yerleri, mekânları değil, kimlikleri de yeniden inşa etmek gerekir." Mimarın önündeki yol üçe ayrılır: Yıkılanları "oldukları yerde oldukları gibi yeniden inşa etmek; ne oldukları yerde ne de oldukları gibi inşa etmek; oldukla

Harabe, mimari bir eserin, bir zamanlar yaşam barındıran binanın sonudur; daha geniş bakarsak insanın sonlu, doğanın sonsuz olduğunun kanıtıdır. Köprü, toplumu oluşturacaktır; insanın en gerekli etkinliği olan ilişki kurma ancak köprü ile mümkündür. "Seni anlıyorum" demek, bir köprü atmaktır iki yaka arasında. Kapı, hem içeriyi dışarıya açar hem de dışarıyı içeri alır. Her defa bambaşka sonuçlar çıkar ortaya. Kulp, orada duranı kendilemenin yegâne yoludur. Kulp olmadan benim olamazsın! Georg Simmel'in a

Ahmet Gülgönen Ecole des Beaux-Arts eğitiminin bir süre birlikte çalıştığı Louis Kahn'ın düşüncesini ve pratiğini nasıl etkilediğini sergiliyor. "Mekânların eksenel bir kompozisyon dahilinde birbirine peş peşe bağlandığı Beaux-Arts idealiyle karşılaştırıldığında, Kahn'da mekânların, tam tersine, özgül düzenlerini koruduğunu görürüz (...)" "Kahn Beaux-Arts'daki eğitiminden söz ederken, bu öğrenim sisteminde ‘eskiz'in, kendi kişiliği açısından ne kadar önemli olduğunu belirtiyordu." "Yaptığı bütün projeler ke

İsviçreli ünlü sanat tarihçisi Heinrich Wölfflin'in henüz 22 yaşında bir üniversite öğrencisiyken kaleme aldığı Mimarlık Psikolojisine Öndeyişler, mimari biçimlere ilişkin algımızı konu alan bir metindir. Bu metin aynı zamanda Wölfflin'in yayınlanan ilk eseridir ve genç bir felsefe öğrencisinin kendine yönelttiği şu soruya cevap arar: "Bulunduğu-ortama-göre-iyi-bina-yapma-sanatı olan mimarlık nasıl oluyor da anlam üretebiliyor?" Genç Wölfflin'e göre bir bütün olarak organik evrene can veren biçimsel güç ile

1992 "Pritzker Mimarlık Ödülü" sahibi, çağımızın önde gelen mimarlarından Portekizli Álvaro Siza çevremizde "yeni" gibi gelene fazla odaklanmadan gözlem yapmayı öğretiyor. Amacı mimar olarak kendisine verilen alanı, varolan apaçıklığın içinde, saygıyla ele alarak daha doğru bir yere getirmektir: Siza'nın mimarlığı kalıcı olmayı amaçlar; hızla tüketilmeyecek, gelecekte değişikliklere uğrayarak yaşayacaktır. Hiçbir şeyin bulunmadığı bir yerde değiliz, etrafımızda hep bir şeyler var, bir apaçıklığın ortasınday

Kendini İzlenimci değil, Gerçekçi sayan Edgar Degas, kurduğu çalışma düzeni sarsılacak diye evlenmeyen, sahibi Katolik olan dükkânlardan alış-veriş yapmayı tavsiye eden, gençlerin kusurlarını asla yüzlerine vurmayan ama şan ve şeref düşkünlerine hiç acımayan, somurtkan Edgar Degas; açık havada resim yapılamayacağını savunur ve resmin yüzyılları aşan ana damarında yer alır. Sanatı gibi, yani yaşadığı gibi... "Bakın, size düşünceden söz edeceğim; resimden değil, düşünceden."

Mimarlık kuramının en eski ve en duyulmuş isimlerinden Marcus Vitruvius Pollio ile başlayan ve Karl Bötticher ile Eduard van der Nüll'e kadar uzanan çok geniş bir dönemi kapsayan bir "Klasik Metinler" derlemesinin yararlı olacağına inanıyoruz. Mimarlıkta Klasik geleneğin kurulması, Rönesans mimarlığı, Klasisizm, ardından Klasik değerlerin yeniden keşfedilmesi, Aydınlanma Çağı ve nihayet 19 yüzyıl Historisizm'i ve Endüstri çağı en yetkin temsilcileri tarafından anlatılıyor.

Mimarlık maddeyi dile getirmek için madde üzerinde çalışır. Madde dilsizdir, inatçılığını kırmak mimarlığın işidir. Maddiliğin yorumlanması Vitruvius'dan bu yana çok değişti. Bu çalışmasında Antoine Picon maddilikten kalkarak yeni bir mimarlık tarihi yazmaya hazırlanıyor. "Mimarlık son derece maddi bir sanattır. Ahşap, tuğla, taş, beton ya da çelik kütleleri üzerinde çalışır." "Mimarlık nerede yer alır? Mimarlık maddenin yanında yer alır, ama dile varacak yolun üstünde anlatımının yanında da yer alır, doldu