Yağmur yağıyor cânâ, savruluyor bulutlar Muştu gibi düşüyor toprağa her bir damla Dirilmek üzre kabre gömülüyor umutlar Suzinakta yüreğim savruluyor hüzzamla Gökler ağladığında Ne olur beni anla "Ağaç, köküyle yaşar, insan da öyle" diyor Cemil Meriç. Aslında yaşayan ne varsa kökleriyle yaşamaktadır. Medeniyetleri canlı tutan kökleriyle olan irtibatlarıdır. Eğer bizim medeniyetimiz de yeryüzünde var olmaya devam edecekse geçmişte olduğu gibi insanlığa huzur ve esenlik sunma iddiasını sürdürecekse ve bu umud