Bu çalışma, daha ziyade dışlayıcı yönüyle öne çıkan Yahudiliğin evrensel/dışa açık boyutuna karşılık gelen ve Türkiye'de daha önce çalışılmamış olan "Nûh kanunları" konusunu ele almaktadır. Yahudilik'te Tanrı ile ilişki "ahit" kavramı ile ifade edilmiştir. Ahit, Tanrı'nın insana hitabı, insanın da bu hitaba icabet etmesidir. Yahudi kutsal metinlerinde yer aldığı üzere, Tanrı insanlarla birkaç defa ahitleşmiştir. İlk insan Âdem ile başlayan ahitleşme, Nûh, İbrâhim ve İsrâiloğulları ile devam etmiştir. Nûh il

Son dönemlerde ülkemizde Yahudilik ve İsraile akademik anlamda yoğun bir ilgi müşahede edilmektedir. Türkiye İsrail ilişkileri de bu konularda yapılacak çalışmaları önemli kılmaktadır. Yahudilik veya İsraille ilgili araştırmalarda kaynak dili olarak İbranicenin kullanılması fevkalade önemlidir. İbranice Batı Sami Dilleri grubuna aittir. Bu dil adını İbranilere nispetle almıştır. Yahudiler tarafından kutsal dil laşon ha kodeş olarak isimlendirilir. Yahudi kaynaklarında bu konuda bol yorumlar mevcuttur. İbran

Yahudilikte soyun sadece anneden geçtiği, sonradan Yahudi olmanın imkânsızlığı gibi yaygın bir kanaat vardır. Bu kanaat tarihsel olarak doğru olmakla birlikte teolojik gerçeğe muhaliftir. Yahudilik erken dönemlerinde yabancılara kapalı olmuş, sadece İbranilerin/İsrailoğulları'nın ulusal kültürü olarak algılanmıştır. Soydaşlık bilinci esas olduğu için bu değerler sistemi öğretilmekle kazanılacak bir olgu olarak görülmemiştir. Bu yüzden eski İbranilerin zihninde din yayma fikri olmamış, yabancılar Hz. Musa'nı