Hayatın bütün mecralarına saklanır öyküler. Aleni olduğu kadar gizdir, gizlidir. Kimi zaman yetim çocukların sinesindeki yaralarda, dört duvarın arasında yaşayan kadınların sabrında, gölgesiyle yürüyenlerin yalnızlığında; kimi zaman annelerin bitip tükenmeyen sevgisinde ve merhametinde, gurbet yanığı gönüllerin umut dağında, acı bir haberle yollara düşenlerin kederinde kimi zaman da aşk ateşiyle bekleyenlerin hasretinde, platonik sevdaların hüznünde saklanır öyküler. Bir gün bir yazarın kaleminde hayat bu

"Bir özlem bir merak yoktu içinde aşka dair, onu görene kadar. Önemi yoktu nerede ve nasıl gördüğünün, görmüştü. Anlatılmaz bir efsundu bu, vurulmuştu gönlünden. Bir ilkbahar gününde bir defa dahi ellerini tutamasa da şimşekler çakmıştı gözlerinde. Yanıp tutuşmuştu delikanlı yüreği. Aşkın kokusu vardı nefesinde. Kalbi bir kuş misali çırpınıyor, kabına dar geliyordu. Bu onun ilk aşkıydı, ilk ve tek aşkı... isminin Albina olduğunu öğrenmişti ertesi gün, gazete haberinden. Araştırıp bulmuştu bu ismin manasını.

Halime... Şefkat abidesi, hasret yorgunu Halime... Doyamadı... Duyulur muydu en sevilene? "Yeter" denilir miydi sevdiğinin yanındayken geçip giden zamana? Sevgi dolu, şefkatli; Emanet'inin üzerine aşkla titreyen bir anne... Sütannelerin en hayırlısı... Asr-ı Saadet'in ayak seslerini duyabileceğiniz bir fedakârlık, hasret ve sahipleniş romanı. Sergül Vural, akıcı ve şiirsel üslubuyla ilk'leri sevenlere, karanlık gecelerde Yıldız'ların izlerini sürenlere doğumundan ölümüne kadar anlatıyor Hz. Halime'nin

"Diriliş için aşk gerek. Aşk için can gerek. Can için teslimiyet gerek. Teslimiyet için benlikten geçmek gerek. Aşk-ı Yusuf ile yanıp tutuşan gencecik bir yüreğin sadâkat örneği... Gönlünün sâhibinden ayrı düşen bir genç kızın tükenmek bilmeyen hasret yolculuğu... Aşk, ayrılık, hasret, umut ve hidâyetle örülü hayatların yankısı... Aşkta Kaderim Sensin, rüyalarının gerçeğe döneceğini bilmeyen iki canın, kutsal topraklara uzanan sonsuz sevdası...

Sordum bir gün anneme, Anne Allah'ım nerde? Dedi ki: O her yerde, Mü'minlerin gönlünde. Sordum bir gün anneme: Anne peygamber nerede? Dedi: O her asırda, Mü'minlerin gönlünde...

Gece karanlık, gece sessiz, gece yetim, gece öksüz... Uyanık uykularda gece... Gün bitimi yorgunu... Bir gece lambasının loş ışıklarında dinlenmek ister sızı. Karanlığına rehber ister, aydınlığına yoldaş... "Saatler mahzun durur, saatler yalnız, saatler yetim" Birdenbire mavi, yeşil ve kırmızı ışıklar güler zifiri karanlığa. Loş olur her bir taraf, aydınlanır hafiften ortalık. Hayal dünyasından güzeller güler gece lambasındaki sızıya. Yakamoz niyetine düşer yüreklere menevişli ışıltılar. Perdeler birer bire