Gece karanlık, gece sessiz, gece yetim, gece öksüz... Uyanık uykularda gece... Gün bitimi yorgunu... Bir gece lambasının loş ışıklarında dinlenmek ister sızı. Karanlığına rehber ister, aydınlığına yoldaş... "Saatler mahzun durur, saatler yalnız, saatler yetim" Birdenbire mavi, yeşil ve kırmızı ışıklar güler zifiri karanlığa. Loş olur her bir taraf, aydınlanır hafiften ortalık. Hayal dünyasından güzeller güler gece lambasındaki sızıya. Yakamoz niyetine düşer yüreklere menevişli ışıltılar. Perdeler birer birer aralanır efsânevi düşlere...