Bir gün yaramaz bir küçük çocuk yakalamış gölde bir kurbağacık Kurbağa bağırmış: Vırak da vırak! Lütfen beni yuvama geri bırak!

Burhâneddin-i Belhî, küçük yaşta ailesi ile birlikte Afganistan’ın Belh şehrinden Anadolu topraklarına göç ederek Osmanlı’nın son yüzyılında yaşamış, özellikle şiir alanında çok yönlü eserler meydana getirmiş bir ediptir. Şiiri ruhun gıdası sayan şair, bulunduğu her meclisi şiirleriyle şenlendirmiş, etrafındaki insanlar onun bu şairane tabiatına hayran kalarak kendisine, “şair-i seyyâh” lakabını vermişlerdir. Dönemin dil ve üslup anlamında farklı noktalara gelmiş olmasına rağmen o Türkçe’de divan şiiri gele

Bir gün yaramaz bir küçük çocuk yakalamış gölde bir kurbağacık Kurbağa bağırmış: Vırak da vırak! Lütfen beni yuvama geri bırak!

Gelenekle moderni sentezleme arayışındaki bu şiirler, zoru kolay ve rahat söylemenin peşine düşmüş görünüyor. Şairden ziyade şiiri vurgulayan Özkan, Ezra Pound'un "Gerçek görkemli şiirin yazılması önem taşır; onu kimin yazdığı değil." sözünü rehber edinerek ağırbaşlı, mütevazı ve tefekkürî şiirlerle çıkmış karşımıza. Ancak yeri geldiğinde sözünü sakınmıyor, hiciv ve ironiyi de rahatlıkla kullanabiliyor. Dozu iyi ayarlanmış bir imgeselliğin hakim olduğu metinler, bizi imge selinde boğmuyor. Yani takib