Gelenekle moderni sentezleme arayışındaki bu şiirler, zoru kolay ve
rahat söylemenin peşine düşmüş görünüyor.
Şairden ziyade şiiri vurgulayan Özkan, Ezra Pound'un "Gerçek
görkemli şiirin yazılması önem taşır; onu kimin yazdığı değil." sözünü
rehber edinerek ağırbaşlı, mütevazı ve tefekkürî şiirlerle çıkmış
karşımıza. Ancak yeri geldiğinde sözünü sakınmıyor, hiciv ve ironiyi
de rahatlıkla kullanabiliyor. Dozu iyi ayarlanmış bir imgeselliğin
hakim olduğu metinler, bizi imge selinde boğmuyor. Yani takibi mümkün
ve "anahtarı içeride unutulmamış" şiirler bunlar. "Şair personasını
bize dayatmaya çalışmıyor. Cahit Zarifoğlu'nun deyişiyle "ılık
kafiye"nin kullanıldığı, kafiye için metin ve anlamın feda edilmediği,
çoğunluğu serbest bu şiirler arasında kafiyeli, divan çağrışımlı
şiirler de var.
Daimi bir şiir okuyucusuna farklı, dinamik ve yeni diliyle bir
açılım sunarken, şiire yeni başlayan yahut modern şiirle başı hoş
olmayanlar için de iyi bir başlangıç metni olmaya aday Eski(i)zler.