pılısını kaybetmiş / pırtı kadar yalnızım Kağıtlarda kalmış güzel sözler beni hiç cezbetmiyor Asıl olan yaşamdır.Bir dişi köpeği annesiz kalmış kedi yavrularını emzirirken görmek, İşte şiirin taa kendisi! dedirtebiliyor. Bir kadının böbreğini kocasına vermesi şiirdir. Elindeki üç kuruşu zorda kalmış bir arkadaşına vererek nefes aldıran dostun davranışı şiirdir. Yemeğini dostlarıyla bölüşen insanların davranışı şiirdir. Evinde sıcak sobanın başında otururken dışarıda karda kışta kalan serçeleri düşünmek şiir

Şiire ve şaire dair ne çok değerlendirmeler yapılmıştır bu güne değin. Ne tartışmalar, ne araştırmalar! Şair nasıl yaşamalı, nasıl yazmalı ve nelere karşı duyarlı olmalı? Şiirde biçem, imgelerin gerçekliği, serbest nazım, yaratıcılık, öykünme ve daha neler... Yaşamını şiire adamış bir şairin, şair duruşu ve şiir akımları hakkında yazdığı ve yukarıdaki sorulara yanıt aradığı bu çalışma, olabildiğince samimi, aynı zamanda da yılların deneyimlerinin şiir kimliğinden süzülmüş en saf hali...