pılısını kaybetmiş / pırtı kadar yalnızım
Kağıtlarda kalmış güzel sözler beni hiç cezbetmiyor Asıl olan yaşamdır.Bir dişi köpeği annesiz kalmış kedi yavrularını emzirirken görmek, İşte şiirin taa kendisi! dedirtebiliyor. Bir kadının böbreğini kocasına vermesi şiirdir. Elindeki üç kuruşu zorda kalmış bir arkadaşına vererek nefes aldıran dostun davranışı şiirdir. Yemeğini dostlarıyla bölüşen insanların davranışı şiirdir. Evinde sıcak sobanın başında otururken dışarıda karda kışta kalan serçeleri düşünmek şiirdir. Hatta düşünmekle de yetmeyip onlara yem vermesi, sıcak yuvalar yapması şiirin taa kendisidir. Şiir yaşamın içinde olmalı, kağıda yazılan şiirler kağıt üzerinde kalmayıp yaşamı şiire dönüştürmelidir. Şairler de yazdıklarıyla önce kendilerini dönüştürmeli ve şiir gibi yaşamaya çalışmalıdırlar.