'Üzerinde örümceklerin gezindiği, nemli bir ruhun' öyküleri. Anlatının daha gerçek olduğunu duyuracak denli yalın, çıplak ve o sadelik içinde büyülü. Kahraman Çayırlı, öyküde nicedir yitirdiğimizi sandığım samimiyeti, çıplaklığı, giderek ruhun en çıplak görünümlerini ve kavurucu sıkıntısını anlatan dili yeniden keşfediyor. Zeytin'in vatanından eser rüzgârlar cabası. Ve bir labirenti andıran bilinçaltının kuytuları... Kahraman Çayırlı'nın öyküleri, öykü evrenimize yeni bir soluk getiriyor. -Sadık Yalsızuça

sonra bıraktım her bir saç telimi muhtelif yerlere: yeşil gözlü bir adamın gözbebeklerine, orta yerine, mikro iktisatın, en ince gölgesine, hazzın yaş aldıkça çocuklaşan insanların vicdan tellerine, üç günde eskiyen taş kentin pencerelerine, sinirlerine, bazen yorulan apartmanların, giydiği t-shirt, şiir kitabı kapağı olan gence, bıraktım saçlarımı ve de: irtifa kaybeden kelebeklere, güzelliklere, zamanın çöpe attığı, suyu söndüren ateşe, beş asır yaşayıp bir anda ayrıldığın şehre, oyuna müstahak zeytin