" Coğrafya Kederleri, elinizin altında bulunması gereken bir yaşam atlası... Bu atlasta Ferrari'sini bağışlayan bilgelerle Âşık Garip, Nefî ile Pessoa, Neşet Ertaş ile Rilke, Akif İnan ile Meral Maruf, Hölderlin ile Yunus Emre, Rimbaud ile Sezai Karakoç yan yana. Şiir, öykü ve denemeleriyle tanıdığımız Mustafa Akar, Coğrafya Kederleri kitabında sinemadan televizyon dizilerine, sıkışıp kaldığımız apartmanlardan düşsel topraklara,Raskolnikov'dan Emma Bovary'ye uzanan geniş bir çerçeve çiziyor okurlarına...

Konfeksiyoncu kızı Aysel, Neşet Ertaş̧, kışkırtıcı sloganlar, indirilen tabelalar, hutbeye şiirsiz başlayamayan imamlar, Karadeniz ve Led Zeppelin, kurulan ve kapatılan teşkilatlar, kapatılan teşkilatlar, kapatılan teşkilatlar... Gezegenin Tamahkâr Çocukları, aç karnına köy köy gezen gençleri, sanayideki dükkânın çekme katında gizlice yapılan tabelaları, kavuşamadığın fakat artık pek de özlemediğin o kızın hayatını anlatıyor. Mustafa Akar, arada herkes gibi umutsuzluğa kapılsalar da asla vazgeçmeyen, hic

Hatırlar mısın, insan gitmekten yapılmıştır Dünya kalmaktan Kal benimle, gitme, dünya dar Alan açık, denizler var Allah'ın dağları ve evliyası aynı yaştalar Bunu ancak ikimiz bilebiliriz Yalpa yalpa merhamet Yalpa yalpa vicdan İnsan, gitmekten...

Evin hafızası sözcük barındırmaz : Yüzler , nesneler , ayrılıklar , ah-vahlar barındırır. Siz bütün yüzlerinizi özenle özenerek asıp gitmiştiniz askılara . Düşleriniz ve kuruntularınız can çekişen bir karaca gibi nemli gözlerle izliyor şimdi zamanın dudaklarınızda erimesini .Unutuşlar için kahverengi çekmeceler bulundurdunuz , unuttukça koydunuz , tıka basa doldu gün karası çekmeceleriniz. Saklı duygularınız da vardı evin herhangi bir yerinde : Vazolar , çekyatlar , TV sehpası ... Onlar da birer birer alaca

Şubat. Kış bulutları martıların altında toplanmış bir düşüşü hatırlatıyorlar sadece. Ve kaçışta Fırat nehri Dicleden kimsenin bakmadığı yöne fışkırıyor Tuna bile zaman başka bir zaman! kalkıp çiçek özü toplamak kırlardan çatıların uykusundan huzur payı çıkarmak yok artık sen ey sefil hendese,küs bana,beni de küstür emekli babam darülbedayiden o da küssün rahmetli anneme de oh olsun şu direğe astım ölüm yapışan elbisesini durup dururken iç geçirdim ağlamam bundan olmadık suçlar işledim unutamadım Allahı Boş

Erken yürüyen çocuklar yetişemez bahara Yetişemez adları şapkalarının boyuna Tüm açları rahat ettirecek kadar Geniş ve rahat tüyleri olsa ne yazar Varsın Samatyadan Singapura kadar hem Kralların kişneyen atları olsunlar.

Sana uçak alamıyorsam türkiye ekonomisi kötü gidiyor demektir Ama düşün ve unut hemen şimdi, bisiklet ölüme inandırmaz insanı Sana uçak almak da istemem, motorların sesindeki aldatır bizi Kekeleyen acil iniş çağrısı kesinkes devrimdir Yanlış durakta inmiş iki eski dost olabiliriz, buysa çok güzel Odalara sığamazsak kardeşlik ne güne duruyor.