"Hayat, gerçekten, öykü sona erdiği anda başlar" Düşmeye gör. Kimseyi görmek, kimseyle konuşmak istemiyorum. Evimdeyim. Odamda. Boz bulanık düşüncelerimle baş başa. Ne kapım vurulsun, ne telefonum çalsın. Yalnızım. Yalnız olayım. Haftalardır böylesin. Tecrit odasında, tutuklu gibi. Zor. Korkularım acımasız bir kurt gibi içimi kemiriyor. Artık önemi yok. Çok şeyin önemi kalmadı. İç güvenim yittikten sonra, beni başkaları bitireceğine korkularım tüketsin. Öyle değil mi? Değil. Az sonra yine telefonlar çalaca

Bu kitap, Türkiyenin kendi yerinde olmakla bile ne kadar etkili olabileceği realitesi etrafında düşünceler deniyor. Birbirleriyle ilişkili gördüğümüz konu alanları, sıkıcı olmayan bir üslupla serdedilmeye çalışıldı. İçeriden dışarıya gidip gelen ilgiler, sadece Türkiye gerçekliğinin farklı açılardan algılanmasını sağlamak için değildir. Zaten konunun ve konumumuzun tabiatı böyledir. Ayrıca kitap boyunca okur zihninin muhtemel yorulmaları, bu gidiş gidişlerde dinlendirilmek de istendi. Lozanda İngilizlerin b