1869-1922 arasında yaşayan, 1888-1889'da İkinci Abdülhamit idaresine karşı ilk Jön Türk faaliyetini başlatanlardan olduğu ve bu uğurda Halep'te sürgün yaşadığı halde, 1895'te Paris'e ikinci firarından sonra, belki dava arkadaşları arasındaki kavgalardan bıkmış olarak Yıldız Sarayı lehine faaliyetleri görülen ve bu sebeple Jön Türkler tarafından ve haliyle İttihat ve Terakkî Cemiyeti'ne bağlı olanlarca dışlanan Ali Kemal, daha çok siyasî kimliği ve bilhassa 1919'da İstiklal Savaşı ve Kuva-yı Milliye aleyhine

Kendine özgü dili, anlatımı ile ilgi çekeceğini düşündüğümüz Paris Musâhabeleri, bundan yüz yıl öncesinin Fransa'sını mütecessis bir Türk gazetecinin dikkatleriyle önümüze getirmektedir. Ali Kemâl, Türkçeyi ustalıkla kullanması, üslûbundaki canlılık ve ifadesindeki açıklık bakımından devrinin yazarları tarafından hep takdir edilmiştir. Peyâm-i Edebî'de başyazarlık yaptığı dönemde Yahya Kemal, Rıza Tevfik, Yakup Kadri gibi devrin önemli yazar ve şairlerini bir araya getirmiş ve düşünce ve sanat yazıları ile

Ali Kemâl'in yazdığı yazılarla tenkit tarihimizde önemli bir yeri olduğu tartışma götürmez. Bu yazıların büyük bir kısmı da Sorbonne Dârülfünûnu'nda Edebiyât-ı Hakikiyye Dersleri adlı eserde yer almaktadır. Bu eserde Batı edebiyatında akımlar, mektepler, bunların özellikleri, temsilcileri anlatılmakta, zaman zaman bizim edebiyatımız için de değerlendirilmeler yapılmaktadır. Aslında Türk okuyucusunun Batı edebiyatı ile tanışması yeni değildir. Tanzimat'tan başlayarak çeşitli yazarlarımız Batı edebiyatını Tür

Fetret, Ali Kemal` in 1911` de İngiltere` de iken kaleme aldığı romanı... Orada evlendiği Winifred Brun` dan olan oğlu Wilfred` a "Fetret" adını ve Doğu ile Batı` nın kaynaştırılması misyonunu yükleyen Ali Kemal, onu geleceğin ideal gencini düşlediği romanının merkezine oturtur. Elinizde tuttuğunuz, henüz gelmeyen 1930` lu yıllada yirmili yaşlarını yaşayacak Fetret` in ve gelecekteki "devr- i fetret" ini bekleyen Osmanlı` nın ütopik romanıdır.