Bu kitapta, Nakşbendî tarîkatının Hâlidiyye kolunun büyük şeyhi Ahmed Ziyâüddîn Gümüşhânevî?nin menkıbeleri anlatılmaktadır. Mustafa Fevzi Efendi bu eserinde, şeyhinin hayatını lirik mısralarla ifade etmiştir. Eski şiir diliyle kaleme alınan eser, mesnevî, gazel, kasîde, muhammes, müseddes tarzının parlak örneklerini vermekte, yepyeni mazmunlar ihtivâ etmektedir. Eserin asıl özelliği, coşkun, yanık ve samimi üslûbundadır. Şair şeyhine bağlılığını, şiir kudretini de ortaya koyarak göstermiştir. Şiirlerinde a

Ey hakikat yolunun yolcusu; Hakk’a giden yolları birbirinden farklı sanma, hepsinin özü aynıdır. Mevlâ’nın birliği demek olan Tevhid hakkında ve Hakk’a ermek için bir rehberin öncülüğünde çıkılan manevi yolculuk anlamına gelen seyr ü sülûk konusunda “Allah’ın sözüne kulak ver ve içindeki kuşkuları ortadan kaldır. İnsanın kalbine Allah lafzı nakşedilmiştir. Allah! Allah! demek kalbin gıdasıdır. Yer, Gök ve kainatın bütün zerreleri, dünya içindeki her şey, her an Hakk’ı zikretmektedir. Basireti, yani kalp göz