Varoluştan sonra düşüncelerle dünyayı parçalara böldük. Hiçbir rengi
aldırış etmeden, hiçbir çocuğun gülüşündeki parlayan hayatı görmeden
yüreklere taş duvarlar ördük.
Oysa sevgi bir üretim biçimiydi. Karanlık düşüncelerin saltanatını yerle
bir edecek kadar parlaktı. Zorunlu kılmaksızın içten gelen sevgi
diyalektiğiydi bu. Yaşamı evrensel bir şekilde ele alarak hiçbir düşünceyi
ayırt etmeksizin yer sofralarında ekmeğini, aşını, sevincini paylaşmaktı.
Sevgi çok ince bir hünerdi.
Gerçek şu ki; yüreğinde sevgi
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için, amaçlarla sınırlı ve gizliliğe uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Çerezleri nasıl kullandığımızı incelemek ve öğrenmek için Çerez Politikamızı inceleyebilirsiniz.