Özellikle son asırlarda insan kaynaklı faktörler sonucu ekolojik sistemde denge bozukluklarının giderek artması insanı muhatap alan vahiy kaynaklı İslam kültür ve medeniyetinin çevre hakkındaki yaklaşım ve prensiplerinin neler olduğunu gündeme getirmektedir.Bu çalışmanın öncelikli amacı Kur'ân'ın insanın çevresiyle ve çevresini oluşturan canlı-cansız varlıklarla arasında dengeli sağlıklı huzurlu ve mutlu bir şekilde yaşayabileceği bir ortamın nasıl sağlanabileceği hakkında sunduğu temel ilkeleri ortaya çıka

Bu araştırmada Kur'ân'ın ve hadislerin beraberce ele alındığı, ana kaynaklarından bütüncül bir yaklaşımla istifade etmenin otantikliği sayesinde, dinin murâd-ı ilâhîye en uygun bir şekilde yorumlanma imkânı bulduğu ilk dönem eserlerin yöntem arayışı konu edinilmiştir. Büyük ve değerli bir mirası temsil eden bu metodoloji, Tahâvî'nin, ahkâm hadislerini topladığı ve birçok âyet tefsirini de ihtiva eden Şerhu Meâni'l Âsâr adlı eseri ile ahkâm tefsiri alanında telif ettiği Ahkâmü'l-Kur'ân adlı tefsiri özelinde

Elinizdeki eser, nüzul sırasına göre tefsir telif eden Suriyeli âlim, mütefekir ve müfessir Abdurrahman Hasan Habenneke el-Meydânî'nin hayatını, eserlerini ve Meâricü't-Tefekkür ve Dekâiku't-Tedebbür'ünü bütünüyle ele alıp inceleyerek âlimin tefsir yaklaşımını, anlama ve yorumlama metodunu titizlikle mercek altına alıyor. Kitap, böylelikle bütüncül anlamda Meydânî'nin görüşlerini tanıma ve anlama imkanı ortaya koyuyor.