Buz gibi atlasam şimdi denize. Dümdüz, sessiz, sakin... Balıklar vardır kıyıya gelen. Durup izlesem. Yüzmek ne güzel bir eylem. Özledim. Su nasıl canlandırıp diriltiyor insanı. Yeniden doğmuş gibi. Su insanları,deniz insanları ne güzel olur. Canlı, neşeli. Ben neşemi denize giremediğim zaman mı kaybettim... Kıyısına kadar gidip geri döndüğüm zaman mı? Zaten kıyılara da duvarlar örüp duruyorlar. Ama var duvarsız kıyılar hâlâ. Ya benim duvarım? Ne zaman yıkılacak bu duvar? Ne zaman? Ben mi yıkacağım?

Kitaplar, çiçekler, duvar yazıları, açık pencere, pencere dışında çınar, huş, ladin, alışveriş listesi, makbuzlar, faturalar, ölenler, yananlar, içilmeden kalan çay, hastalık haberleri, sınır ötesi harekâtlar, kayıplar, sınavlar, iş ilanları, işsizlik ilanları, değişen yasalar, bildiriler, değiştirile değiştirile değişmeyen bir düzen...düzeni bırakıp masada, kalkıp gidiyorum. çınar dalları da benimle geliyor. iki dakika oturup soluklanıyorum bir parkın kenarında. bir banka. çınar dalları da oturuyor. ayakla