Türk dili ve edebiyatının 7.yy'dan itibaren bilinen ilk yazılı metinleri Türklük coğrafyasının çeşitli kültür çevrelerinde sayısız edebi eserlerle, günümüze kadar kesintisiz bir şekilde devam edegelmiştir. Bu dil, 20.yy'ın başlarında modern lehçelere ayrışarak, günümüzde yirmibeşi aşkın yazı dili ile dünyada en çok konuşulan dillerden biridir. Bu dil, Anadoluyu mesken tutan batı Türklüğü ile, anayurtta kalan doğu Türklüğünün ortaya koyduğu sayısız edebi zevk, heyecan ve fikir mahsuleriyle, bu mahsullerin mü

Eski edebiyatımızın tam bir özeti ve "envanter defteri" değerindedir. Kitapta eski edebiyat ve kültür tarihimizin seyri içerisinde rol alan şair, yazar ve eserler kronolojik bir sıralamayla özlü olarak kısaca anlatılmış ve okuyucunun önünden adeta film şeridi gibi geçirilmiştir. Eser bu yönüyle gerek öğrencilerin gerekse konu ile ilgilenen okuyucular için tam bir kaynak ve müracaat kitabı değerindedir. Üniversiteler İçin Eski Türk Edebiyatı Tarihi'nin önemli yönlerinden birisi de, Türkiye Üniversitelerinde

İslâmdan sonra teşekkül eden ve Derî Farsçası olarak da isimlendirilen Yeni Farsçanın oluşumundan sonra meydana gelen Fars şiirinin hem oluşumu hem de gelişimi üzerinde şiire ilgi duyan ve şâirlere hâmilik eden Türk asıllı sultanlar ile Farsça şiir söyleyen Türk dilli şâirlerin önemli bir yere sahip olduğu ve Fars şiirinin muhtevasını belirledikleri bir gerçektir. Bundan dolayı, bu dönemlerde kaleme alınan edebî metinlere, Türk edebî zevkinin sirayet ettiği görülmekte, hâtta bu metinlerin özünde Türk

Edebiyat ve eğitim fakültelerinin "Eski Türk Edebiyatı Tarihi" derslerinde okutulmak üzere ilk olarak 2004 yılında yayımlanan ve kısa zamanda sahasının vazgeçilmez kitaplarından biri haline gelen Üniversiteler İçin Eski Türk Edebiyatı Tarihi, her yeni baskıda özellikle son yıllarda üniversitelerde hazırlanıp henüz yayımlanmamış yüksek lisans ve doktora tezleri dahil ederek en güncel bibliyografyayı okuyucuya aktarıldığı bir eserdir.Ancak eserin her defasında zenginleşerek artan bu ilavelerle bir süre sonra

Türkler, Uygurlar döneminde temelini atıp şiirlerinde kullandıklar? ve "aa, bb, cc" şeklinde kafiyelendirdikleri şiir yapısıyla Arap edebiyatında gördükleri mesnevî formu arasındaki paralellikten dolayı, bu tarz şiiri hiç yabancılık çekmeden kullanmışlar, hatta daha da geliştirip olgunlaştırarak tam bir sentez oluşturmuşlardır. Bu da Türklerde mesnevî formunun Fars mesnevîlerinden değil, bizatihi Uygur dönemi Türk şiiri ile Arap şiirinden esinlenerek kullanılmış olabileceğini göstermektedir. Çünkü İslâmiyet

Elinizdeki kitap Eski Türk Edebiyatı mütehassıs ve âlimi Prof. Dr. Ahmet Atillâ Şentürkün meslektaşları, takipçileri, sevenleri, öğrencileri ve tabiî en mühimi de gerçek dost ve yakınlarının, başta kendi hayatı ve Eski Türk Edebiyatı olmak üzere kültür dairemizin muhtelif mevzularında kaleme almış oldukları yazılardan meydana gelen bir armağan kitabıdır. Geleneği Avrupa akademilerinde çok daha öncelere giden, bir akademisyen adına çıkarılan armağan kitabı, ömrünü akademik çalışmalara hasretmiş birinin emeği

Klasik Türk edebiyatının düz yazı vadisi, Türkçenin bugüne ulaşan ifade kudretini kazanmasında ciddi pay sahibi bir gelenektir. Asırlar boyu şiirin gölgesinde kalan Osmanlı nesrinin, gerçekte şiire yakın bir tadı, hatta kimi örneklerinde onu kıskandıracak bir ahengi vardır. Osmanlı edebiyatının sanat gücünü tam anlamıyla kavrayabilmek, Türkçenin asırlar boyu ilmek ilmek dokunduğu klasik nesir metinlerini de tanımaktan geçer şüphesiz. Eski edebiyat alanının üç değerli bilgini tarafından hazırlanan Klasik Dön

Uzun zamanlar, titiz araştırmalar ve yorucu mesailer gerektiren her konu gibi, ne yazık ki Klâsik Türk Edebiyatı da bir süredir üzerinde yeni sözlerin çok az söylenebildiği alanlar arasına girdi. Anadolu Türk edebiyatı tarihinin klâsik dönemini oluşturmasına rağmen hakkında derinlikli araştırmaların bu denli az yapılabilmesinde, alfabe değişikliğinden klâsik kültürün kendisine özgü güçlüklerine dek pek çok sebep sayılabilirse de somut verilere dayanmayan yargılar herhalde bunların en etkililerindendir. Bu ö

Kısâs-ı Enbiyâ, Dede Korkud, Edviye-i Müfrede El-Ferec Ba'de'ş-Şidde, Ta'bîr-nâme, Gülistan Tercümesi, Tuhfe-i Murâdî Zübdetü'l Beyân, Tazarru'-nâme, Tezkiretü'l-Evliyâ, Heşt-Bihişt Latîfî Tezkiresi, Dîbâce-i Dîvân-ı Lâmi'î, Der-Medh-i Pîrî, Menşeü'l-İnşâ, Tevârîh-i Antâkiye, Şikâyet-nâme, Meâlimü'l-Yakîn, Cevâhiru'l-Ebrâr, Şerh-i Dîvân-ı Hâfız, Kitâb-ı Bahriyye, Riyâzü'ş-Şu'arâ, Tuhfetü'l-Harameyn, Nihâlistân, Kasîde-i Hamriyye Şerhi, Nuhbetü'l-Âsâr, Sâlim Tezkiresi Âdâb-ı Zurefâ, Kitâbu İlmi'l-Mûsikî

Çiçek sevgisi ve merakı Türk kültür tarihinde önemli bir yer tutar. Çiçekleri çok seven ve onları büyük bir özen ve titizlikle yetiştiren milletimizin duygularındaki inceliği ve zarifliği hatta güzele olan tutkunlupunu yetiştirdiği çiçeklerde görmek mümkündür. Çiçeklere karşı olan bu tutku ve sevgi köylüsüyle şehirlisiyle, fakiriyle, zenginiyle bütün milletimizede rahatlıkla görülüp hissedilebilir. Ayrıca milletimiz çiçeklere karşı olan sevgisini bütün hayatına yani evine,bahçesine, manilerine, türkülerine,

... Klasik tarz dil öğretiminde bir ders kitabı olarak okutulan ve telifi ´fenn-i hatir´ olarak görülen manzum sözlükler ´hacmi küçük, faydası çok ve ezberi kolay´ eserler olarak nitelendirilmiştir. ´Sıbyan´ ve ´mübtedi´ tabir edilen çocuklara ve tahsile yeni başlayanlara ezber yoluyla önemli miktarda kelime ve bazı gramer kaidelerinni öğretilmesini temin eden, bunun yanında kültür, edebiyat ve aruz bilgileri de sunan manzum sözlükler nazmın talebeye hoş ve cazip glemesi, vezin üzere kolayca okunması ve