Zamanı Geldi... Hayat sonsuz mutlulukları barındırır özünde, insan hüzün ve gözyaşı dolu bir yolu yürür kalbinin ışıklı bahçesinde. Yalnızlıklar dipsiz kuyu gibi çağın yangını karşısında. Sevmeler tabiatından kopuk, ruhlar çığlık çığlığa... Amaçlar, araçlar kuramcı ve kuralcı yaklaşımlar. Doğallık kalmamış, iletişim kopmuş kimsenin kimseye eyvallahı yok. Gözlerde yaş, ömürlerde telaş, suskun ve yavaş yavaş ölüyorduk. Kir, pas içinde üstümüz