Fıstık Ahmet, Prinkipo'nun yaşayan rengidir. İstanbul'un denize açılan son kapısında yıllarca kendi ülkesinde mülteci muamelesi görenlerin tarihçisidir. Fatih Çekirge, Hürriyet Adalıların sevdiği insan Fıstık Ahmet yeme içme işini iyi bilir. Kitabı okumak yetmez, onun adadaki mekanı Prinkipo'da yaşamak lazım. Yalım Eralp, Emekli Büyükelçi Kitaplarında Büyükada'nın yok olup gitmiş renklerinin izini sürdü hep Fıstık Ahmet. Bir tadın insanları ?geçmiş zamanın izine' düşürebileceğini en iyi bilenlerden birisi

Fıstık Ahmet, bir yaşam ve dil ustası olduğu kadar "İstanbul mezeleri, çilingir sofrası ve rakı adabı" ustasıdır da. Bu sözcükleri alt alta koyup topladığımda çıkacak olan sonuç, yaşama kültürü dediğimiz şeydir. Görgüsüzleşen toplumumuzda bu kültür yaşamalı ve yaşatılmalı. Hiç abartısız söylediğime inanın. "Barba'nm Mezeleri" benim başucu kitaplarımdan biri olacak. Ataol Behramoğlu Dünya yalnız lezz

Fıstık Ahmet, bir yaşam ve dil ustası olduğu kadar "İstanbul mezeleri, çilingir sofrası ve rakı adabı" ustasıdır da. Bu sözcükleri alt alta koyup topladığımda çıkacak olan sonuç, yaşama kültürü dediğimiz şeydir. Görgüsüzleşen toplumumuzda bu kültür yaşamalı ve yaşatılmalı. Hiç abartısız söylediğime inanın. "Barba´nm Mezeleri" benim başucu kitaplarımdan biri olacak. -Ataol Behramoğlu Dünya yalnız lezzet felsefesi üstüne kurulmuş olsaydı, Barba Ahmet´in dünyasında mutsuz insan olmayacaktı. Bizim duyguları

Solmuş bir fotoğrafta gördüğümüz insan, "sadık yari´´ toprağa kavuşunca sonunda kemik oluyor. Aynı fotoğraftaki eşyaların çoğu ise, zaman içinde enkaza dönüşüyor veya yok olup gidiyor. Ama fotoğraf... O, yok olan insanı da, eşyayı da nesillere taşıyarak yaşatıyor. O fotoğrafa iyi bakmak, iyi okumak, iyi yorumlamak gerekir. Akıp giden hayatlar da bir çeşit fotoğraf değil midir? Siz ister figür, ister şekil, ister karalama, ister resim deyin ama ben, "ben" dediğimiz şey bilinsin, unutulmasın, yaşasın ve ne

Yaz aylarının sıcağında pazar günleri, karşı kıyıların varoşlarından akın edenler Kenan Evren Parkı´nı istila ederler. Belediye burayı düzenlerken soyunma yerleri ve tuvalet yapmadığından, göz önün soyunma yerleri ve tuvalet yapmadığından, göz önünde soyunup giyinen erkeklerle, bahçe duvarlarına bitişik zakkumların arasında def-i hacet yapan diğerlerini görmek sıradan görüntüler oldu. Çimenlerin üzerine serilen gazeteler üzerine kurulan yer sofralarında açlıklarını gidermelerine, pilli müzik çalarlarından y