Politik İmamın Seri İntikamı Koçero Anafor Osmanlılarda Değişim ve Devşirme

Sen ölmedin oğul... O minik bedeni yok etmeyi başaramadılar. Yaşaman ve taşıman gerekiyordu Yaşadıklarımızı yarına. Sen ölmedin oğul... Aha ki ben anlattım her şeyi sana Sen de anlatasın cümle cihana. Anlatasın ki, Kan nedir, zulüm nedir Duysun insanlık. Bu insanlık ki yazık etmesin oğul, Yazık etmesin kendi soyuna." (Arka Kapak)

Bir yoldur yaşam... Değişen, altüst olan, zenginleşen ya da sığlaşan yaşamlar çoğu zaman bir sokağın dönemeci kadar yakındır bize. Bu geçişler bazen o kadar yavaştır ki farkına bile varamayız. Bir ömürde farklı yaşamlar süreriz, art arda ya da iç içe...

Bir şey bırak bana Teninin sıcaklığını Ellerimi terleten ellerini Kar tanelerini Güneşin sıcaklığını Bir şey bırak bana Gözlerini Seni seviyorum demeni sabırla bekledim, bekleyeceğim de Oltaya balığın gelmsini sabırla bekleyen bir balıkçı gibi İnce ince oyarak bir heykelin ortaya çıkmasını sağlayan heykeltraşın sabrı gibi Bir ressamın manzarayı tabloya sabırla işlemesi gibi Halı tezgâhındaki işçinin halıyı tek tek, sıra sıra sabırla dokuması gibi bekledim Seni seviyorum demeni. Kanatları koparılan bir arı

Saati sorudum sana kimdin bir gözü âmâ penceremde senden hiç ses hiç seda zamansız gelecektin demek ki bekledim geciktiğin geceme (Arka Kapak)

Daha çok kısmen Çehov tarzında- durum öyküleri yazan Osman Akyol, öykülerini anlatım olanakları daha geniş olan üçüncü tekil şahsın ağzından anlatıyor. Konularını soyut konulardan çok gerçek hayattan seçerek insanların gündelik dertlerini, sınıfsal çelişkileri; alt tabakadan ya da alt kültürden gelen karakterlerin hikayelerini toplumcu gerçekçi bir bakış açısıyla kaleme alıyor. Sanat anlayışını, "Öyküde benim için önemli olan; serim-düğüm-çözüm planından çok, yarattığım karakterin canlılığıdır. Yazılarımda

seni bekliyor yurt diye seçtiğin bu küçük dağ köyü çakır dikenleri, kırmızı toprak ve kayrak, seni bekliyor basmak için bağrına acı çekirdekleriyle ardıç ağaçları. senin yüzünde taşıdığın bu çizgiler doğduğun köy evinin karamış tahrasındaki çentiklere benziyor ve daha da benzeyerecek, kapı numarasının çakıldığı levhanın pasına benziyor alnına düşen hüznün gölgesi, dilindeki bu ahlat burukluğu çakır dikenlerinin susuzluğu gibi düşecek bağrını bir gün. dönüp durduğun kendi yazgındır sadece kaçıp

YELKOVAN Kafa dinlemek istediğim yerde Yorduğum sen misin? Gün görmek istediğim yerde Kördüğüm sen misin? Sen ne Allahın cezasısın ki Bana gelişin Bazen lütuf Bazen külfet oluyor. Ben ne sahipsiz bir deliyim ki Ellerinin uzandığı yer Tımarhanem oluyor Dertler var başımda Dolu dolu Dizi dizi