Aslında dünya köhne bir harabedir. İnsanlık sözlüğünde sevgi bizim canımızdır. Biz birbirimizi onunla hissederiz. Bilin ki bu dünya bir handır. Bizler içinde yaşayan birer imtihanız. Bazılarımız dersler alırız; kimimiz umursamayız. Oysa yapacak o kadar çok şey var ki! Hiç farkında olmadan gidiyor gençliğimiz. Bazen kader oyun oynar bizlere, bazense güldürür. Mutlu olduğumuzda seviniriz, acı yaşadığımızda çökeriz. Bunları yaşatansa biz insanlarız birbirimize. Yalnızlıktan bunalır, soru sormaya dost ararız ve çıkış bulamayıp çekiliriz kabuğumuza sessizce.