Liflif, Şipşip, Finfin ve ötekiler. Kim mi bunlar? Hepimizin seveceği dostlar... Pamuk yumuşaklığında, ak tüylü tavşanlar. Birlikte mutlu yaşıyorlar ormanlarında. Peki, mutlu yaşamak nasıl olur? Birlikte üretip barış içinde tüketerek değil mi? Bu hep böyle mi olur? Her zaman barış içinde mi yaşar toplumlar? Çalışmayı sevmeyen, başkasının hakkını yiyerek, onların sırtından geçinenler yok mu dünyada? Olmaz olur mu? Görmüyor muyuz böylelerini çevremizde? Bizim oyunumuzda da var zorbalar, dalkavuklar... Mutluluklarını başkalarına acı çektirerek kazananlar... Onların karşısında da korkaklar, tembeller, "bana ne"ciler. Zorbalığı yenip özgürlüğe kavuşmanın, barışı sağlamanın tek yolu var: O da aklın ve mantığın kılavuzluğunda birleşmek... Bizim tavşanlar da bunu yapıyorlar sonunda. Sevimli tavşanlar bile cumhuriyetin değerini anladıktan sonra...