Tanıştıktan sonraki ilk buluşmalarıydı. Vapura bindiler. Yine martılara simit atıyorlardı. Güneş kavuruculuğunu gösterirken, onlar bu sıcaklıkta üşüyorlardı. Aşk böyle bir olay olmalıydı. Kışın yanarsın, yazın da üşürsün. Aşkları o gün çiçek açmıştı. Yaz gününde çok üşüdüler. Martılar hıncını alır bir şekilde üzerlerine kara bulut gibi çöktü. Onlar buna aldırış etmeden, ikisi de birbirlerinin gözünde kaybolarak yine öpücük deryasında buluyorlardı kendilerini. Bunu bilen martılar ise onlara nispet yaparcasına özgürlüklerine uçuyorlardı. Onlar tam özgür olmasalar da iyi günde kötü günde birbirlerinin olacaklarına söz veriyorlardı. Bu söze martılar da mecburen şahit oluyorlardı. Vapurdaki herkes onların sevgisine ortak oluyordu. Sevgi insanların gülümsemesiyle doğru orantılı bir şekilde artmıştı. İnsanlar onların bu masumane sevgi gösterilerini görmemezlikten gelerek; onlara büyük bir lütuf örneği gösteriyordu.