Yıldız Ecevit, 20.yüzyıl avangardist roman estetiğinin genel bir tasvirini yaptıktan, bu estetiğin üstkurmaca, metinlerarasılık, çoğulculuk gibi temel özelliklerini irdeledikten sonra, postmodern edebiyatın Türkiye`deki yayılımını inceliyor. Modern Türkçe edebiyatın dört önemli metnini, postmodern edebiyat kuramının olanaklarıyla çözümlüyor: Oğuz Atay7ın Tehlikeli Oyunları`ı... Orhan Pamuk`un Benim Adım Kırmızı`sı... Hasan Ali Toptaş`ın Bin Hüzünlü Haz`zı... Metin Kaçan`ın Fındık Sekiz`i... Belki yazarlarının bile aklından geçirmediği metinlerarası ilişkiler, ounlar kurgulayarak, eleştirmen-okur insiyatifinin hakkını veriyor.
Modern-sonrası Türkçe edebiyatın analizi açısından önemli bir kaynak olan Türk Romanında Postmodernist Açılımlar, "özgür konumunun büyüsüne kapılmış okur tutumu" açısından da zenginleştirici bir deneyimi yansıtıyor.