Keje dağların acı suyu şimdi karlı
ikimize bir akıyor ırmaklar, nihayetsiz ve kesin
göğün atlasını çözelim istiyorum damların üstünde
elimizi yastık yaparak umutlarımıza
tandır kokusu hayaliyle ilk bakışını bekliyoruz katır
tırnaklarının dayanıklı
çünkü başı dumanlı dağlar
çünkü insan kentte başka dağda başka ağlar
çünkü Keje dağlı seven yürek
inandığına bile baş eğmeden bakar
çünkü hayat hiçbir çağda emeğin ellerinden gayrisini tanımaz çünkü isyan kentte ve dağda bir haykırır
sabrın penceresi kırıldı çocuklarımızın ölümü üstüne doğmaktan yoruldu güneş
geliyor mavi tulumlu öfkenin ayak sesleri
benim elimde taze bir menekşe
senin gözlerin Şilan Çiçeği
dediğin gibi Keje: Parlıyor
Yelda Karataş