18. yüzyılın sonunda yazılan ve müellifinin ismiyle anılan Tezkire-i Silahdâr-zâde 17. yüzyılda Kaf-zâde Fâizî ile başlayan antolojik tezkire geleneğinin devamı niteliğindedir. Silahdâr-zâde Mehmed Efendi tarafından milâdî 1790 yılında kaleme alınan eser, klâsik Türk şiirinin yaklaşık 71 yıllık bir dönemine ait şâir ve şiirleri ihtiva etmektedir. Tezkirede, yaklaşık olarak ölüm tarihleri 1752 ile 1823 yılları arasında değişen 125 şairin kısa hâl tercümeleri ile birlikte şiirlerinden örnekler yer almaktadır.

Tezkire-i Silahdâr-zâde, divan tertip edememiş ya da divanları günümüze ulaşmamış olan 18. yüzyılın ikinci yarısı ile 19. yüzyılın ilk çeyreğinde yaşamış şairlerin biyografilerine ve şiirlerine ulaşmamız açısından büyük önem taşımaktadır.